ویلهلم یوزف فرانتس ریتر فون لیب ( به آلمانی: Wilhelm Ritter von Leeb ) ( ۵ سپتامبر ۱۸۷۶–۲۹ آوریل ۱۹۵۶ ) نظامی بلندپایه و فیلدمارشال آلمانی در دوره رایش سوم بود که فرماندهی چند یگان عمده را در جریان جنگ جهانی دوم بر عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
ویلهلم فون لیب روز ۵ سپتامبر سال ۱۸۷۶ در لاندسبرگ آم لش در بایرن در یک خاندان با سابقه بلند نظامی گری زاده شد. سال ۱۸۹۵ به عنوان افسر دانشجو در هنگ ۴ توپخانه صحرایی در آوکسبورک به ارتش بایرن ملحق شد. روز ۳ مارس سال ۱۸۹۷ به زمره افسران درآمد. سال ۱۹۰۰ داوطلبانه در سرکوب شورش مشتزن ها در چین مشارکت کرد و فرمانده یک دسته بود. پس از بازگشت به دانشکده جنگ بایرن در مونشن رفت و سال ۱۹۰۹ فارغ التحصیل شد. به ستاد کل بایرن و مدتی بعد به ستاد کل کبیر پیوست. سپس فرمانده یک آتشبار در هنگ ۱۰ توپخانه در ارلانگن شد. لیب هنگام آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ با درجه سروان افسر ارشد تدارکات سپاه ۱ بایرن در مونشن بود. دو سال نخست جنگ عموماً در جایگاه افسر عملیات لشکر یازدهم پیاده نظام در جبهه غربی قرار داشت. لشکر او سال ۱۹۱۶ به جبهه شرقی منتقل شد. لیب در عملیات های نواحی گالیسیا و صربستان به جهت نشان دادن شهامت استثنایی نشان نظامی ماکس یوزف، عالی ترین نشان نظامی پادشاهی بایرن، را دریافت کرد. علاوه بر این ضمن ترفیع به درجه سرگرد، مقام غیر موروثی شوالیگی را از لودویگ سوم، پادشاه بایرن دریافت کرد تا به جایگاه نجیب زادگی در بایرن برسد و عنوان ریتر به نام او اضافه شود. در ادامه در تسخیر رومانی حضور داشت. ماه مه سال ۱۹۱۷ به جبهه غربی بازگشت و افسر ارشد تدارکات ستاد روپرشت، ولیعهد بایرن شد. تا پایان جنگ همان جا بود.
گفته می شود سال ۱۹۱۹ مختصراً در فرای کور عضویت داشت. ماه اکتبر سال ۱۹۱۹ رئیس یک بخش در وزارت دفاع در برلین بود. به خدمت در رایشسور صد هزار نفری پذیرفته شد. سال ۱۹۲۰ به درجه سرهنگ دوم ترفیع گرفت و سال ۱۹۲۱ رئیس ستاد منطقه نظامی شماره ۲ در اشتتین شد. سال ۱۹۲۳ در سرکوب کودتای مونشن حضور داشت. سال ۱۹۲۲ به عنوان رئیس ستاد منطقه نظامی شماره ۷ به مونشن بازگشت. سال ۱۹۲۴ فرمانده گردان ۲ در هنگ توپخانه کوهستان در لاندسبرگ بود. ماه فوریه سال ۱۹۲۵ به درجه سرهنگ ترفیع گرفت. سال ۱۹۲۶ فرمانده هنگ ۷ توپخانه در نورنبرگ شد. لیب دو سال بعد فرمانده توپخانه منطقه نظامی شماره ۵ در اشتوتگارت و یکی از دو نایب فرمانده لشکر پنجم پیاده نظام شد. سال ۱۹۲۹ به درجه سرتیپ ترفیع و همین جایگاه ها را در منطقه نظامی شماره ۷ بر عهده گرفت. روز ۱ دسامبر همین سال به عنوان فرمانده لشکر هفتم پیاده نظام به درجه سرلشکر رسید. سال ۱۹۳۰ فرمانده منطقه نظامی شماره ۷ شد.
... [مشاهده متن کامل]
ویلهلم فون لیب روز ۵ سپتامبر سال ۱۸۷۶ در لاندسبرگ آم لش در بایرن در یک خاندان با سابقه بلند نظامی گری زاده شد. سال ۱۸۹۵ به عنوان افسر دانشجو در هنگ ۴ توپخانه صحرایی در آوکسبورک به ارتش بایرن ملحق شد. روز ۳ مارس سال ۱۸۹۷ به زمره افسران درآمد. سال ۱۹۰۰ داوطلبانه در سرکوب شورش مشتزن ها در چین مشارکت کرد و فرمانده یک دسته بود. پس از بازگشت به دانشکده جنگ بایرن در مونشن رفت و سال ۱۹۰۹ فارغ التحصیل شد. به ستاد کل بایرن و مدتی بعد به ستاد کل کبیر پیوست. سپس فرمانده یک آتشبار در هنگ ۱۰ توپخانه در ارلانگن شد. لیب هنگام آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ با درجه سروان افسر ارشد تدارکات سپاه ۱ بایرن در مونشن بود. دو سال نخست جنگ عموماً در جایگاه افسر عملیات لشکر یازدهم پیاده نظام در جبهه غربی قرار داشت. لشکر او سال ۱۹۱۶ به جبهه شرقی منتقل شد. لیب در عملیات های نواحی گالیسیا و صربستان به جهت نشان دادن شهامت استثنایی نشان نظامی ماکس یوزف، عالی ترین نشان نظامی پادشاهی بایرن، را دریافت کرد. علاوه بر این ضمن ترفیع به درجه سرگرد، مقام غیر موروثی شوالیگی را از لودویگ سوم، پادشاه بایرن دریافت کرد تا به جایگاه نجیب زادگی در بایرن برسد و عنوان ریتر به نام او اضافه شود. در ادامه در تسخیر رومانی حضور داشت. ماه مه سال ۱۹۱۷ به جبهه غربی بازگشت و افسر ارشد تدارکات ستاد روپرشت، ولیعهد بایرن شد. تا پایان جنگ همان جا بود.
گفته می شود سال ۱۹۱۹ مختصراً در فرای کور عضویت داشت. ماه اکتبر سال ۱۹۱۹ رئیس یک بخش در وزارت دفاع در برلین بود. به خدمت در رایشسور صد هزار نفری پذیرفته شد. سال ۱۹۲۰ به درجه سرهنگ دوم ترفیع گرفت و سال ۱۹۲۱ رئیس ستاد منطقه نظامی شماره ۲ در اشتتین شد. سال ۱۹۲۳ در سرکوب کودتای مونشن حضور داشت. سال ۱۹۲۲ به عنوان رئیس ستاد منطقه نظامی شماره ۷ به مونشن بازگشت. سال ۱۹۲۴ فرمانده گردان ۲ در هنگ توپخانه کوهستان در لاندسبرگ بود. ماه فوریه سال ۱۹۲۵ به درجه سرهنگ ترفیع گرفت. سال ۱۹۲۶ فرمانده هنگ ۷ توپخانه در نورنبرگ شد. لیب دو سال بعد فرمانده توپخانه منطقه نظامی شماره ۵ در اشتوتگارت و یکی از دو نایب فرمانده لشکر پنجم پیاده نظام شد. سال ۱۹۲۹ به درجه سرتیپ ترفیع و همین جایگاه ها را در منطقه نظامی شماره ۷ بر عهده گرفت. روز ۱ دسامبر همین سال به عنوان فرمانده لشکر هفتم پیاده نظام به درجه سرلشکر رسید. سال ۱۹۳۰ فرمانده منطقه نظامی شماره ۷ شد.
