ویلمه

لغت نامه دهخدا

( ویلمة ) ویلمة. [ وَ ل ِم ْ / ل ُم ْ م َ ] ( ع ص ) ( رجل... ) مرد زیرک تیزفهم. ( منتهی الارب ). و یقال للمستجاد ویلمة؛ ای ویل لامه کقولهم : لا اب لک فرکبوه و جعلوه کالشی الواحد ثم الحقوه الهاء مبالغة کداهیة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).به کسر لام و ضم آن به معنی داهیة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس