ویلما نونیز دی اسکورسیا ( Vilma Núñez de Escorcia ) ( با نام تولد: ویلما نونیز رویز ) ( Vilma Núñez Ruiz ) ( متولد ۲۵ نوامبر ۱۹۳۸ ) ، حقوق دان و فعال حقوق بشری اهل نیکاراگوئه است. او از یک مادر مجرد به دنیا آمد و از اوان زندگی نگرانی خود را در عرصه عدالت اجتماعی اظهار کرد. او هنگامی که در دانشگاه ملی خودمختار نیکاراگوئه در لئون در رشته حقوق تحصیل می کرد با کارلوس تونرمن و سرجیو رامرز، مقامات ارشد دولت آینده ملاقات کرد و یکی از بازماندگان قتل عام دانشجویان ۲۳ ژوئیه سال ۱۹۵۹ از سوی گارد ملی سوموزا به حساب می آمد. او در سال ۱۹۷۵ به جبهه ملی آزادی بخش ساندینستا پیوست. اما در سال ۱۹۷۹ از سوی رژیم سوموزا زندانی و مورد شکنجه قرار گرفت، سپس در ۱۹ ژوئیه سال ۱۹۷۹ قبل از کامیابی شورش جبهه ملی آزادی بخش ساندینستا آزاد شد. هنگامی که این جبهه بر اریکه قدرت تکیه زد، او به عنوان معاون رئیس دیوان عالی دادگستری و سپس به عنوان رئیس کمیسیون ملی ترویج و حمایت حقوق بشر ایفای وظیفه کرد.
وقتی که جبهه ملی آزادی بخش ملی اندینستا از قدرت عزل شد، نونیز سازمان غیردولتی مرکز حقوق بشر نیکاراگوئه ( CENIDH ) را تأسیس کرد و در سال ۱۹۹۶ او نتوانست دانیال اورتِگا را به عنوان نامزد حزب برای کسب ریاست جمهوری به چالش بکشد، ولی در سال ۱۹۹۸ از عضویت حزب کنار رفت تا از زولمریکا اورتِگا موریلو، دختر اندر اورتِگا که او را به سوءاستفاده جنسی در دوران کودکیش متهم کرد، نمایندگی کند. نونیز بعد از آن در ۲۰۰۸ مورد آزار و اذیت قرار گرفت، ازین رو دادگاه حقوق بشر بین آمریکایی تدابیری را صادر کرد، تا او را حفاظت نماید. پس از راه اندازی تظاهرات ضد دولتی در ماه آوریل ۲۰۱۸، سازمان غیردولتی، مرکز حقوق بشر نیکاراگوئه از جمله معدود سازمان های غیرانتفاعی بود، که مبنای حقوقیش لغو شده بود. دفتر او از سوی پولیس مورد حمله قرار گرفت، ولی نونیز اصرار داشت تا فعالیت های حقوق بشری خود را ادامه دهد. با وضع قانون رسیدگی به نمایندگان خارجی که در آن تصریح شده بود، تمامی گروه های که از خارج حمایت مالی می شوند، باید به عنوان نمایندگان خارجی ثبت و راجستر شوند؛ همین بود که چالش جدید سر راه او در سال ۲۰۲۰ قرار گرفت و در دادگاه با مشکلات قانونی دست و گریبان شد.
ویلما نونیز در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۳۸ از والدین غیرمنکوحه به دنیا آمد و باعث شد که او با سلسلهٔ از محرومیت ها در زندگی خود در جامعه محافظه کار نیکاراگوئه مواجه شود. او و مادرش، توماسا رویز در مدرسه، کلیسا و باشگاه ها اجتماعی در اکواپا، چنتالس روی خوش نمی دیدند شاید به دلیل نفوذ منطقهٔ خانم پدرش بوده باشد. [ ۱] پدر او، همبرتو نونیز سویا ( که رابطه خونی با مادرش ندارد ) رهبر حزب محافظه کار، منتقد رژیم سوموزا بود، که اغلباً در دوران طفولیت ویلما نونیز زندانی می شد، هرچند او در زمان فرمان روایی انستازیو سوموزا گارسیا به عنوان معاون در پارلمان ایفای وظیفه کرد. سهم گیری پدرش در میدان سیاست، برای ویلما تأثیرگذار بود، که نخستین اقدامات مقاومت او علیه دیکتاتوری لیبرال سوموزا به شکل حمایت محافظه کاران ظاهر شد. درحالی که او نهایتاً به این نتیجه رسید، که میان ایدیولوژی های آن ها تفاوت اندکی وجود دارد و روی بی عدالتی اجتماعی به صورت کافی تمرکز نکردند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوقتی که جبهه ملی آزادی بخش ملی اندینستا از قدرت عزل شد، نونیز سازمان غیردولتی مرکز حقوق بشر نیکاراگوئه ( CENIDH ) را تأسیس کرد و در سال ۱۹۹۶ او نتوانست دانیال اورتِگا را به عنوان نامزد حزب برای کسب ریاست جمهوری به چالش بکشد، ولی در سال ۱۹۹۸ از عضویت حزب کنار رفت تا از زولمریکا اورتِگا موریلو، دختر اندر اورتِگا که او را به سوءاستفاده جنسی در دوران کودکیش متهم کرد، نمایندگی کند. نونیز بعد از آن در ۲۰۰۸ مورد آزار و اذیت قرار گرفت، ازین رو دادگاه حقوق بشر بین آمریکایی تدابیری را صادر کرد، تا او را حفاظت نماید. پس از راه اندازی تظاهرات ضد دولتی در ماه آوریل ۲۰۱۸، سازمان غیردولتی، مرکز حقوق بشر نیکاراگوئه از جمله معدود سازمان های غیرانتفاعی بود، که مبنای حقوقیش لغو شده بود. دفتر او از سوی پولیس مورد حمله قرار گرفت، ولی نونیز اصرار داشت تا فعالیت های حقوق بشری خود را ادامه دهد. با وضع قانون رسیدگی به نمایندگان خارجی که در آن تصریح شده بود، تمامی گروه های که از خارج حمایت مالی می شوند، باید به عنوان نمایندگان خارجی ثبت و راجستر شوند؛ همین بود که چالش جدید سر راه او در سال ۲۰۲۰ قرار گرفت و در دادگاه با مشکلات قانونی دست و گریبان شد.
ویلما نونیز در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۳۸ از والدین غیرمنکوحه به دنیا آمد و باعث شد که او با سلسلهٔ از محرومیت ها در زندگی خود در جامعه محافظه کار نیکاراگوئه مواجه شود. او و مادرش، توماسا رویز در مدرسه، کلیسا و باشگاه ها اجتماعی در اکواپا، چنتالس روی خوش نمی دیدند شاید به دلیل نفوذ منطقهٔ خانم پدرش بوده باشد. [ ۱] پدر او، همبرتو نونیز سویا ( که رابطه خونی با مادرش ندارد ) رهبر حزب محافظه کار، منتقد رژیم سوموزا بود، که اغلباً در دوران طفولیت ویلما نونیز زندانی می شد، هرچند او در زمان فرمان روایی انستازیو سوموزا گارسیا به عنوان معاون در پارلمان ایفای وظیفه کرد. سهم گیری پدرش در میدان سیاست، برای ویلما تأثیرگذار بود، که نخستین اقدامات مقاومت او علیه دیکتاتوری لیبرال سوموزا به شکل حمایت محافظه کاران ظاهر شد. درحالی که او نهایتاً به این نتیجه رسید، که میان ایدیولوژی های آن ها تفاوت اندکی وجود دارد و روی بی عدالتی اجتماعی به صورت کافی تمرکز نکردند. [ ۲]
wiki: ویلما نونیز