ویلل ژوزف

دانشنامه آزاد فارسی

ویلِل، ژوزِف (۱۷۷۳ـ۱۸۵۴)(Villele, Joseph)
ویلِل، ژوزِف
ملقب به کنتِ ویلل، سیاستمدار محافظه کار فرانسوی و از ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۸ نخست وزیر این کشور در دورۀ سلطنت شارل دَهم. در تولوز به دنیا آمد. برای خدمت در نیروی دریایی فرانسه آموزش دید و در اولّین سفر دریایی خود در ۱۷۸۹، به سمت هند غربی و شرقی رفت و پس از کسب ثروت فراوان از این سفر دریایی، در ۱۸۰۷ خود به فرانسه بازگشت. در ۱۸۱۵ شهردار شهر تولوز شد. ویلل از ۱۸۱۳ عضو یک گروه سلطنت طلب افراطی موسوم به «شوالیه های ایمان» بود و پس از سقوط کابینۀ کاردینال ریشلیو به دربار راه یافت و در ۱۸۲۲ نخست وزیر لوئی هجدهم شد. پس از به سلطنت رسیدن شارل دهم که پادشاهی مرتجع بود، ویلل به همۀ کسانی که درخلال انقلاب اموال و دارایی های آنان ضبط و ملّی اعلام شده بود، غرامت پرداخت کرد و در دورۀ صدراعظمی او عناصر و شخصیت های کاتولیک نفوذ و اعتبار بیشتری به ویژه در دانشگاه ها یافتند و استادان آزادی خواه اخراج شدند. او درپی شکست در فراهم آوردن اکثریت راست گرا برای تشکیل کابینه، از مقام خود کناره گیری کرد (۱۸۲۸) و از آن پس دیگر وارد صحنۀ سیاسی نشد. ویلل سرانجام در زادگاهش درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس