ویلْسون، چارْلْز (۱۸۶۹ـ۱۹۵۹)(Wilson, Charles)
ویلْسون، چارْلْز
فیزیک دان اسکاتلندی. به سبب اختراع اتاقک ابر ویلسون که وسیله ای برای بررسی ذرات زیراتمی است (۱۹۱۱)، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۲۷ دست یافت. ویلسون در نزدیکی ادینبورگ زاده شد و در دانشگاه های منچستر و کیمبریج درس خواند. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۴، استاد دانشگاه کیمبریج بود. طرح ریزی اولیۀ اتاقک ابر به منظور شبیه سازی ابر در آزمایشگاه بود. از ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۹، با آزمایش های متعدد نشان داد که هسته بندی قطرات آب حتی بدون حضور ذرات غبار هم امکان پذیر است. او همچنین نشان داد که به محض این که بخار آب موجود در گاز به حد فوق اشباع برسد، هسته بندی قطرات تحقق پذیر است و فرآیند هسته بندی براثر تابش پرتوهای ایکس تقویت می شود. به این ترتیب ثابت شد که یونها جایگاه هسته بندی قطرات آب در غیاب ذرات غبارند. ویلسون در ۱۹۱۰ به این نتیجه رسید که اتاقک ابر می تواند مسیر ذرۀ بارداری را که در آن در حرکت است نشان دهد. برقراری میدانی مغناطیسی در اتاقک ابر باعث می شود که خط سیر ذره به صورت منحنی درآید و بدین سان، می توان نسبت بار به جرم ذره را اندازه گیری کرد. بلافاصله بعد از اعلام این امر، استفاده از اتاقک ویلسون در مطالعات پرتوزایی به صورت دستگاهی بسیار مهم متداول شد. او از ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۰، با استفاده از الکتروسکوپی با برگۀ طلا که خود طراحی کرده بود، رسانش الکتریکی در هوای بدون غبار را بررسی می کرد.
ویلْسون، چارْلْز
فیزیک دان اسکاتلندی. به سبب اختراع اتاقک ابر ویلسون که وسیله ای برای بررسی ذرات زیراتمی است (۱۹۱۱)، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۲۷ دست یافت. ویلسون در نزدیکی ادینبورگ زاده شد و در دانشگاه های منچستر و کیمبریج درس خواند. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۴، استاد دانشگاه کیمبریج بود. طرح ریزی اولیۀ اتاقک ابر به منظور شبیه سازی ابر در آزمایشگاه بود. از ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۹، با آزمایش های متعدد نشان داد که هسته بندی قطرات آب حتی بدون حضور ذرات غبار هم امکان پذیر است. او همچنین نشان داد که به محض این که بخار آب موجود در گاز به حد فوق اشباع برسد، هسته بندی قطرات تحقق پذیر است و فرآیند هسته بندی براثر تابش پرتوهای ایکس تقویت می شود. به این ترتیب ثابت شد که یونها جایگاه هسته بندی قطرات آب در غیاب ذرات غبارند. ویلسون در ۱۹۱۰ به این نتیجه رسید که اتاقک ابر می تواند مسیر ذرۀ بارداری را که در آن در حرکت است نشان دهد. برقراری میدانی مغناطیسی در اتاقک ابر باعث می شود که خط سیر ذره به صورت منحنی درآید و بدین سان، می توان نسبت بار به جرم ذره را اندازه گیری کرد. بلافاصله بعد از اعلام این امر، استفاده از اتاقک ویلسون در مطالعات پرتوزایی به صورت دستگاهی بسیار مهم متداول شد. او از ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۰، با استفاده از الکتروسکوپی با برگۀ طلا که خود طراحی کرده بود، رسانش الکتریکی در هوای بدون غبار را بررسی می کرد.
wikijoo: ویلسون،_چارلز_(۱۸۶۹ـ۱۹۵۹)