ویلْسون، وودْرو (۱۸۵۶ـ۱۹۲۴)(Wilson, Woodrow)
ویلْسون، وودْرو
بیست وهشتمین رئیس جمهور امریکا (۱۹۱۳ـ۱۹۲۱)، از حزب دموکرات. امریکا را تا ۱۹۱۷ از جنگ جهانی اول دور نگه داشت، و در ژانویۀ ۱۹۱۸ «اصول چهارده گانۀ» خود را به منزلۀ اساس حل وفصل صلح بیان کرد. در همایش صلح پاریس، تأسیس جامعۀ ملل را در پیمان های صلح گنجاند، اما کنگره آن را تصویب نکرد و امریکا به جامعۀ ملل نپیوست. ویلسون بنیادگذار جامعۀ ملل بود، و برای تلاش های بی دریغش، برندۀ جایزۀ صلح نوبل شد (۱۹۱۹). در ویرجینیا زاده شد و به ریاست دانشگاه پرینستون رسید (۱۹۰۲) و در ۱۹۱۰ فرماندار نیوجرسی شد. در انتخابات ۱۹۱۲ بر تئودور روزولت و ویلیام تفت غلبه کرد، او مبتکر قانون ضد انحصار بود و در برنامۀ «آزادی نوین» خود اصلاحات اجتماعی ارزشمندی را اجرا کرد. برای بی طرف نگه داشتن امریکا در جنگ جهانی اول تلاش کرد، اما فعالیت های زیردریایی های آلمان او را واداشت که به آلمان اعلان جنگ دهد (۱۹۱۷). او پس از فارغ التحصیل شدن از پرینستون، در دانشگاه ویرجینیا حقوق خواند و مدتی در آتلانتا به وکالت پرداخت. از دانشگاه جان هاپکینز درجۀ دکترا گرفت (۱۸۸۶) و استادیار تاریخ و اقتصاد سیاسی در دانشکدۀ برین ماور و دانشگاه وسلین شد (۱۸۸۸ـ۱۸۹۰). او زمانی که استاد حقوق الهی و اقتصاد سیاسی بود، به پرینستون بازگشت (۱۸۹۰). آثار او عبارت اند از تاریخ ملت امریکا (پنج جلد) و حکومت مشروطه در ایالات متحده (۱۹۰۸).
ویلْسون، وودْرو
بیست وهشتمین رئیس جمهور امریکا (۱۹۱۳ـ۱۹۲۱)، از حزب دموکرات. امریکا را تا ۱۹۱۷ از جنگ جهانی اول دور نگه داشت، و در ژانویۀ ۱۹۱۸ «اصول چهارده گانۀ» خود را به منزلۀ اساس حل وفصل صلح بیان کرد. در همایش صلح پاریس، تأسیس جامعۀ ملل را در پیمان های صلح گنجاند، اما کنگره آن را تصویب نکرد و امریکا به جامعۀ ملل نپیوست. ویلسون بنیادگذار جامعۀ ملل بود، و برای تلاش های بی دریغش، برندۀ جایزۀ صلح نوبل شد (۱۹۱۹). در ویرجینیا زاده شد و به ریاست دانشگاه پرینستون رسید (۱۹۰۲) و در ۱۹۱۰ فرماندار نیوجرسی شد. در انتخابات ۱۹۱۲ بر تئودور روزولت و ویلیام تفت غلبه کرد، او مبتکر قانون ضد انحصار بود و در برنامۀ «آزادی نوین» خود اصلاحات اجتماعی ارزشمندی را اجرا کرد. برای بی طرف نگه داشتن امریکا در جنگ جهانی اول تلاش کرد، اما فعالیت های زیردریایی های آلمان او را واداشت که به آلمان اعلان جنگ دهد (۱۹۱۷). او پس از فارغ التحصیل شدن از پرینستون، در دانشگاه ویرجینیا حقوق خواند و مدتی در آتلانتا به وکالت پرداخت. از دانشگاه جان هاپکینز درجۀ دکترا گرفت (۱۸۸۶) و استادیار تاریخ و اقتصاد سیاسی در دانشکدۀ برین ماور و دانشگاه وسلین شد (۱۸۸۸ـ۱۸۹۰). او زمانی که استاد حقوق الهی و اقتصاد سیاسی بود، به پرینستون بازگشت (۱۸۹۰). آثار او عبارت اند از تاریخ ملت امریکا (پنج جلد) و حکومت مشروطه در ایالات متحده (۱۹۰۸).
wikijoo: ویلسون،_وودرو_(۱۸۵۶ـ۱۹۲۴)