ویلتا

[ویکی الکتاب] معنی وَیْلَتَا: وای - کلمهای است که هر کس هنگام هلاکت به زبان میآورد (از "ویل"به معنی هلاکت ،عذاب شدید ،اندوه ،خواری و پستی ،قبح و زشتی ویا هر چیزی که آدمی سخت از آن حذر میکند و موجب اندوه او می شود.اینکه در هنگام مصیبت ویل را یا ویلاه ندا میکنند و یا میگویند یا ویل...
ریشه کلمه:
ویل (۴۰ بار)

وای. طبرسی فرموده: ویل لفظی است هر که در مهلکه واقع شود آن را بکار برد و آن در اصل عذاب و هلاک است. راغب از اصمعی نقل کرده ویل به معنی قبح است و گاهی در تحسّر و تأسف بکار رود ولی ویح در ترحم استعمال می‏‏شود جوهری گوید: آن کلمه عذاب است گویند: وَیْلَهُ - وَیْلَکَ - وَیْلی. نگارنده گوید: در هر حال کلمه‏ایست حکایت از بدبختی و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگوید مثل . و خواه از دیگری به دیگری باشد مثل . وای بر تو ایمان بیاور . وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. در آیه . ظاهراً به معنی تعجّب است.