ویلبر لانگ شرام ( ۵ اوت ۱۹۰۷ – ۲۷ دسامبر ۱۹۸۷ ) ، محقق و پژوهشگر در زمینه ارتباطات جمعی بود. [ ۱]
او در سال ۱۹۰۷ در شهر مارتیا واقع در اوهایو متولد شد. در ۱۹۳۰، جهت اخذ درجه فوق لیسانس وارد دانشگاه هاروارد شد و در ۱۹۳۲ از دانشکده ماریتا فارغ التحصیل ادبیات انگلیسی شد. پس از آن برای ادامه تحصیل، در دوره دکترای تخصصی انجمن افتخاری دانشجویان ممتاز آمریکایی رهسپار دانشگاه ایالتی آیووا شد. سپس با گذراندن یک دوره دو ساله، موفق به اخذ درجه فوق دکترا در رشته روانشناسی شد. وی مدت زیادی به تدریس ادبیات انگلیسی در دانشگاه آیووا مشغول بود. او کارگاه نویسندگان آیووا را در سال ۱۹۳۵ تأسیس نمود و به عنوان اولین مدیر آن تا سال ۱۹۴۱ فعال بود. شرام پس از شروع جنگ جهانی دوم، به مدت دو سال به عنوان مدیر آموزش در دفتر آمار و ارقام دولت فدرال و سپس در دفتر اطلاعات جنگ خدمت کرد. تحقیقات شرام در زمان جنگ، که مربوط به تبلیغات بود، به تعمیق علاقه وی به استفاده از ارتباطات جمعی به عنوان ابزاری برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی کمک کرد. در بین سال های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ به سمت مدیر دانشکده روزنامه نگاری آیووا منصوب شد و در آن جا نیز تدریس خود را از سر گرفت. شرام در بین سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ در دانشگاه ایلینویز و از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۳ در دانشگاه استنفورد فعالیت می کرد. پس از دوران بازنشستگی از استنفورد در سال ۱۹۷۳ و در سن ۶۵ سالگی، رهسپار مرکز شرق – غرب در دانشگاه هاوایی در مانوآ شد و تا قبل از مرگ ( ۱۹۸۷ ) مدیر ممتاز «مؤسسه پژوهش های ارتباطی شرق - غرب» بود[ ۲] . شرام در آخرین مرحله شغلی خود، به عنوان استاد ارتباطات یکی از دانشگاه های هنگ کنگ در چین، در سال ۱۹۷۷ خدمت کرد و به طور کلی در طول چهارده سال حضور در هاوایی، به رشد مطالعه ارتباطات در آسیا کمک کرد[ ۳] . او در ایجاد ارتباطات به عنوان یک رشته تحصیلی در ایالات متحده و بخش های مطالعات ارتباطات در دانشگاه های ایالات متحده بسیار تأثیرگذار بود. او بنیان گذار زمینه مطالعات ارتباطات است. او اولین فرد بود که خود را به عنوان یک محقق ارتباطی شناخت و اولین برنامه های تحصیلی دانشگاهی را با ارتباط با نام خود ایجاد کرد. او نسل اول دانش پژوهان را آموزش داد[ ۴] .
سمت های ویلبر شرام:
۱ - بنیانگذار مطالعات ارتباطی در جهان
۲ - زندگی شغلی او عاملی شد که به سمت ۳ دانشگاه بزرگ تحقیقاتی کشانده شود: دانشگاه آیووا ( ۱۹۳۴–۱۹۴۷ ) ، دانشگاه ایلینویز ( ۱۹۴۷–۱۹۵۵ ) ، دانشگاه استنفورد ( ۱۹۵۵–۱۹۷۳ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در سال ۱۹۰۷ در شهر مارتیا واقع در اوهایو متولد شد. در ۱۹۳۰، جهت اخذ درجه فوق لیسانس وارد دانشگاه هاروارد شد و در ۱۹۳۲ از دانشکده ماریتا فارغ التحصیل ادبیات انگلیسی شد. پس از آن برای ادامه تحصیل، در دوره دکترای تخصصی انجمن افتخاری دانشجویان ممتاز آمریکایی رهسپار دانشگاه ایالتی آیووا شد. سپس با گذراندن یک دوره دو ساله، موفق به اخذ درجه فوق دکترا در رشته روانشناسی شد. وی مدت زیادی به تدریس ادبیات انگلیسی در دانشگاه آیووا مشغول بود. او کارگاه نویسندگان آیووا را در سال ۱۹۳۵ تأسیس نمود و به عنوان اولین مدیر آن تا سال ۱۹۴۱ فعال بود. شرام پس از شروع جنگ جهانی دوم، به مدت دو سال به عنوان مدیر آموزش در دفتر آمار و ارقام دولت فدرال و سپس در دفتر اطلاعات جنگ خدمت کرد. تحقیقات شرام در زمان جنگ، که مربوط به تبلیغات بود، به تعمیق علاقه وی به استفاده از ارتباطات جمعی به عنوان ابزاری برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی کمک کرد. در بین سال های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ به سمت مدیر دانشکده روزنامه نگاری آیووا منصوب شد و در آن جا نیز تدریس خود را از سر گرفت. شرام در بین سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ در دانشگاه ایلینویز و از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۳ در دانشگاه استنفورد فعالیت می کرد. پس از دوران بازنشستگی از استنفورد در سال ۱۹۷۳ و در سن ۶۵ سالگی، رهسپار مرکز شرق – غرب در دانشگاه هاوایی در مانوآ شد و تا قبل از مرگ ( ۱۹۸۷ ) مدیر ممتاز «مؤسسه پژوهش های ارتباطی شرق - غرب» بود[ ۲] . شرام در آخرین مرحله شغلی خود، به عنوان استاد ارتباطات یکی از دانشگاه های هنگ کنگ در چین، در سال ۱۹۷۷ خدمت کرد و به طور کلی در طول چهارده سال حضور در هاوایی، به رشد مطالعه ارتباطات در آسیا کمک کرد[ ۳] . او در ایجاد ارتباطات به عنوان یک رشته تحصیلی در ایالات متحده و بخش های مطالعات ارتباطات در دانشگاه های ایالات متحده بسیار تأثیرگذار بود. او بنیان گذار زمینه مطالعات ارتباطات است. او اولین فرد بود که خود را به عنوان یک محقق ارتباطی شناخت و اولین برنامه های تحصیلی دانشگاهی را با ارتباط با نام خود ایجاد کرد. او نسل اول دانش پژوهان را آموزش داد[ ۴] .
سمت های ویلبر شرام:
۱ - بنیانگذار مطالعات ارتباطی در جهان
۲ - زندگی شغلی او عاملی شد که به سمت ۳ دانشگاه بزرگ تحقیقاتی کشانده شود: دانشگاه آیووا ( ۱۹۳۴–۱۹۴۷ ) ، دانشگاه ایلینویز ( ۱۹۴۷–۱۹۵۵ ) ، دانشگاه استنفورد ( ۱۹۵۵–۱۹۷۳ )
wiki: ویلبر شرام