ویسْکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Visconti, Luchino)
لوکینو ویسْکونتی
(نام اصلی: کُنت دی مودرونه؛ دون لوکینو ویسکونتی) کارگردان ایتالیایی سینما، تئاتر و اپرا. فیلم وسوسه (۱۹۴۲)، از سوی دولت فاشیست ایتالیا سانسور شد، امّا این فیلْم پیش گامِ جنبش نئورئالیست بود. از فیلم های بعدی اوست: روکو و برادرانش (۱۹۶۰)، یوزپلنگ (۱۹۶۳)، نفرین شدگان (سقوط خدایان) (۱۹۶۹)، و مرگ در ونیز (۱۹۷۱). ویسکونتی ظاهراً مارکسیست بود و مشهور بود که دیدگاه های شخصی خود را در فیلم هایش نمی نمایاند. با این همه، تفسیرهای اجتماعی اش برخوردهایی را میان او و حکومت ایتالیا و کلیسای کاتولیک رومی رقم زد. اپراهایی که لوکینو ویسکونتی کارگردانی کرده به سبب سلیقه، آزادیِ عمل و وفاداری به نیت آهنگ ساز درخور توجه اند. باکره (۱۹۵۴) نخستین اپرایش، را با شرکت کالاس در لا اسکالای میلان به روی صحنه برد. زن خوابگرد، آنا بولنا، و ایفی گنیا در تائوریس از دیگر اپراهای او با همراهی کالاس است. نخستین اپرایی که در محل اپرای سلطنتی، کاونت گاردن، لندن اجرا کرد، دون کارلوس(۱۹۵۸) بود و بعدها اپراهای تروبادور (نغمه سرا)، لاتراویاتا، و شوالیۀ گل سرخ را در همین مکان کارگردانی کرد. اجرای او از مکبث و مانون لسکو (۱۹۷۲) در اسپولِتو با تحسین مواجه شد. فعالیت لوکینو ویسکونتی در زمینۀ تئاتر، تنسی ویلیامز، آرتور میلر، سارترو کوکتو را به جامعۀ ایتالیا شناساند.
لوکینو ویسْکونتی
(نام اصلی: کُنت دی مودرونه؛ دون لوکینو ویسکونتی) کارگردان ایتالیایی سینما، تئاتر و اپرا. فیلم وسوسه (۱۹۴۲)، از سوی دولت فاشیست ایتالیا سانسور شد، امّا این فیلْم پیش گامِ جنبش نئورئالیست بود. از فیلم های بعدی اوست: روکو و برادرانش (۱۹۶۰)، یوزپلنگ (۱۹۶۳)، نفرین شدگان (سقوط خدایان) (۱۹۶۹)، و مرگ در ونیز (۱۹۷۱). ویسکونتی ظاهراً مارکسیست بود و مشهور بود که دیدگاه های شخصی خود را در فیلم هایش نمی نمایاند. با این همه، تفسیرهای اجتماعی اش برخوردهایی را میان او و حکومت ایتالیا و کلیسای کاتولیک رومی رقم زد. اپراهایی که لوکینو ویسکونتی کارگردانی کرده به سبب سلیقه، آزادیِ عمل و وفاداری به نیت آهنگ ساز درخور توجه اند. باکره (۱۹۵۴) نخستین اپرایش، را با شرکت کالاس در لا اسکالای میلان به روی صحنه برد. زن خوابگرد، آنا بولنا، و ایفی گنیا در تائوریس از دیگر اپراهای او با همراهی کالاس است. نخستین اپرایی که در محل اپرای سلطنتی، کاونت گاردن، لندن اجرا کرد، دون کارلوس(۱۹۵۸) بود و بعدها اپراهای تروبادور (نغمه سرا)، لاتراویاتا، و شوالیۀ گل سرخ را در همین مکان کارگردانی کرد. اجرای او از مکبث و مانون لسکو (۱۹۷۲) در اسپولِتو با تحسین مواجه شد. فعالیت لوکینو ویسکونتی در زمینۀ تئاتر، تنسی ویلیامز، آرتور میلر، سارترو کوکتو را به جامعۀ ایتالیا شناساند.
wikijoo: ویسکونتی،_لوکینو_(۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)