ویسکوالاستیسیته (مکانیک). ویسکوالاستیسیته[ ۱] ( به انگلیسی: Viscoelasticity ) یا گران روی کشسانی[ ۲] [ ۳] [ ۴] خاصیتی در مواد است که سبب بروز رفتاری میان دو خاصیت کلی گران روی و کشسانی می شود.
این خاصیت به هنگام تحمیل نیروی خارجی و اعمال تغییر شکل بر آن پدیدار می شود. مواد گران رو ( ویسکوز ) ، مانند عسل، در برابر تنش اعمال شده، پاسخ هایی به صورت جریان برشی و کرنش ( تغییر شکل طولی ) با تغییرات خطی نسبت به زمان از خود واکنش نشان می دهند. مواد کشسان، مانند آهن نیز به هنگام رویاروی با تنش، به آرامی کشیده می شوند و در صورتی که میزان تنش از آستانه کشسانی آن ها فرارتر نرفته باشد، به محض برداشته شدن تنش، به وضعیت اولیه خود بازمی گردند. مواد گران روکشسان به مانند نام خود، خواصی از این دو دسته کلی مواد دارند. از جمله داشتن خاصیت مقاومت وابسته به زمان در برابر کرنش. کشسان بودن به طور معمول ناشی از وجود پیوندهای گسترده مولکولی در سرتاسر صفحات بلوری جامدات و وجود ساختار منظم و سازمان یافته آن هاست، ولی در سوی مقابل لزجت ناشی از نفوذ مولکول ها و اتم ها به درون ساختار نامنظم سیالات است.
در قرن نوزدهم، فیزیک دانانی همچون ماکسول، بولتزمن و کلوین پژوهش هایی پیرامون خزش مواد ( تغییر شکل کند ولی پیوسته مواد تحت تنش ثابت ) و بازیابی شیشه ها، فلزات و لاستیک ها می کردند. در اواخر قرن بیستم خاصیت گران روکشسان بودن مواد با ظهور مواد سنتز شده پلیمری و کاربرد گسترده آن ها در ابعاد مختلف زندگانی بشر با حساسیت بیش تری مورد بررسی قرار گرفت. یکی از متغیرهای کمی مهم در محاسبات مربوط به گران روکشسانی، η است. معکوس η متغیر معروفی به نام سیالیت است که با نماد φ نشان داده می شود. این دو خاصیت به طور عمده وابستگی شدیدی نسبت به دما دارند.
در علم مقامت مصالح، یکی از منحنی های اساسی و اولیه در دسته بندی مواد و شناخت رفتار آن ها، منحنی تنش برشی بر حسب کرنش است. برای دسته بزرگی از جامدات، این منحنی روند تقریباً یکسانی دارد و با اعمال تنش برشی، کرنشی متناسب با آن به شکل خطی تا قبل از نقطه تسلیم در ماده ایجاد می شود و در صورتی که تنش اعمال شونده از نقطه تسلیم ماده فراتر نرود، با برداشتن آن، ماده به حالت اولیه خود برمی گردد؛ ولی اگر تنش از مقداری نهایی و بیشینه که به تنش تسلیم مشهور است، فراتر رود، جامد دچار تغییر شکل دائم شده و با برداشتن تنش، دیگر ماده به حالت اولیه خود بازنمی گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین خاصیت به هنگام تحمیل نیروی خارجی و اعمال تغییر شکل بر آن پدیدار می شود. مواد گران رو ( ویسکوز ) ، مانند عسل، در برابر تنش اعمال شده، پاسخ هایی به صورت جریان برشی و کرنش ( تغییر شکل طولی ) با تغییرات خطی نسبت به زمان از خود واکنش نشان می دهند. مواد کشسان، مانند آهن نیز به هنگام رویاروی با تنش، به آرامی کشیده می شوند و در صورتی که میزان تنش از آستانه کشسانی آن ها فرارتر نرفته باشد، به محض برداشته شدن تنش، به وضعیت اولیه خود بازمی گردند. مواد گران روکشسان به مانند نام خود، خواصی از این دو دسته کلی مواد دارند. از جمله داشتن خاصیت مقاومت وابسته به زمان در برابر کرنش. کشسان بودن به طور معمول ناشی از وجود پیوندهای گسترده مولکولی در سرتاسر صفحات بلوری جامدات و وجود ساختار منظم و سازمان یافته آن هاست، ولی در سوی مقابل لزجت ناشی از نفوذ مولکول ها و اتم ها به درون ساختار نامنظم سیالات است.
در قرن نوزدهم، فیزیک دانانی همچون ماکسول، بولتزمن و کلوین پژوهش هایی پیرامون خزش مواد ( تغییر شکل کند ولی پیوسته مواد تحت تنش ثابت ) و بازیابی شیشه ها، فلزات و لاستیک ها می کردند. در اواخر قرن بیستم خاصیت گران روکشسان بودن مواد با ظهور مواد سنتز شده پلیمری و کاربرد گسترده آن ها در ابعاد مختلف زندگانی بشر با حساسیت بیش تری مورد بررسی قرار گرفت. یکی از متغیرهای کمی مهم در محاسبات مربوط به گران روکشسانی، η است. معکوس η متغیر معروفی به نام سیالیت است که با نماد φ نشان داده می شود. این دو خاصیت به طور عمده وابستگی شدیدی نسبت به دما دارند.
در علم مقامت مصالح، یکی از منحنی های اساسی و اولیه در دسته بندی مواد و شناخت رفتار آن ها، منحنی تنش برشی بر حسب کرنش است. برای دسته بزرگی از جامدات، این منحنی روند تقریباً یکسانی دارد و با اعمال تنش برشی، کرنشی متناسب با آن به شکل خطی تا قبل از نقطه تسلیم در ماده ایجاد می شود و در صورتی که تنش اعمال شونده از نقطه تسلیم ماده فراتر نرود، با برداشتن آن، ماده به حالت اولیه خود برمی گردد؛ ولی اگر تنش از مقداری نهایی و بیشینه که به تنش تسلیم مشهور است، فراتر رود، جامد دچار تغییر شکل دائم شده و با برداشتن تنش، دیگر ماده به حالت اولیه خود بازنمی گردد.
wiki: ویسکوالاستیسیته (مکانیک)