پیشنهاد واژه "ویسه" به جای "کیبورد"، پیشنهاد "ویسِش" به جای "تایپ کردن" و پیشنهاد واژه "ویسگَر/ویسا" به جای "تایپیست/تایپر". را
ما در پارسی واژه "نِوِشتن" را داریم که همگی آن را میشناسیم. این واژه از پیشوند "نِ" به همراه "وِشتَن" ساخته شده است که "وِشتَن" در گذشته به شیوه "بِشتَن" بوده است همانگونه که در گذشته "نوشتن" به ریخت "نبشتن" بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پس "وِشتَن" را داریم که بن کنونی ( =بن مضارع ) اش واژه "ویس" است که در "نِویس" نیز این واژه را میبینیم.
"وِشتَن" برابر "ثبت کردن، نوشتن" میباشد و ما برابر نخستش "ثبت کردن" را میگیریم.
پس "وِشتَن" بن کنونی اش "ویس" است که اگر به این واژه "پسوند نسبت" ای را که "ه" باشد بچسبانیم، واژه ای "هموَند" و "مرتبط" با "وشتن" ساخته می شود که ما آن را برابر "کییبورد" میبینیم که کارش "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسش" که همانند "آموزش، سازش، خوانش. . . . . " است که برابر "وِشتن" است و برابر "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسا" و "ویسگر" که دارای پسوند های "ا" و "گر" هستند که این پسوند ها فاعل/کنشگر ساز هستند.
پس "ویسا" و "ویسگر" کسان و چیزهای هستند که "وِشتن" و "ویسش" را انجام می دهند که می شود "تایپ کننده" یا همان "تایپیست، تایپر".
در این دیدگاه کوشیدم تا به زبان ساده این واژگان را بگسترم و "توضیح دهم".
بِدرود!
ما در پارسی واژه "نِوِشتن" را داریم که همگی آن را میشناسیم. این واژه از پیشوند "نِ" به همراه "وِشتَن" ساخته شده است که "وِشتَن" در گذشته به شیوه "بِشتَن" بوده است همانگونه که در گذشته "نوشتن" به ریخت "نبشتن" بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پس "وِشتَن" را داریم که بن کنونی ( =بن مضارع ) اش واژه "ویس" است که در "نِویس" نیز این واژه را میبینیم.
"وِشتَن" برابر "ثبت کردن، نوشتن" میباشد و ما برابر نخستش "ثبت کردن" را میگیریم.
پس "وِشتَن" بن کنونی اش "ویس" است که اگر به این واژه "پسوند نسبت" ای را که "ه" باشد بچسبانیم، واژه ای "هموَند" و "مرتبط" با "وشتن" ساخته می شود که ما آن را برابر "کییبورد" میبینیم که کارش "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسش" که همانند "آموزش، سازش، خوانش. . . . . " است که برابر "وِشتن" است و برابر "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسا" و "ویسگر" که دارای پسوند های "ا" و "گر" هستند که این پسوند ها فاعل/کنشگر ساز هستند.
پس "ویسا" و "ویسگر" کسان و چیزهای هستند که "وِشتن" و "ویسش" را انجام می دهند که می شود "تایپ کننده" یا همان "تایپیست، تایپر".
در این دیدگاه کوشیدم تا به زبان ساده این واژگان را بگسترم و "توضیح دهم".
بِدرود!
یک کلمه اریایی قدیمی با ریشه پشتو به معنی اعتماد به نفس است اسم پسرانه است
از ویسپر در زمان ساسانیان میاد
دوست من ویسا اولین ویسا در جهان هستی است
دوست من ویسا اولین ویسا در جهان هستی است
در بهرغان فارس بمعنی/بایست/امر ایستادن/وایسا.
در زبان لری بختیاری به معنی
به ایست.
Ve sa
به ایست.