ویزیگوت ها

ویزیگوت ها یا باختَرگوت ها یا ( به لاتین: Visigothi ) ( به فرانسوی: Wisigoths ) یکی از دو شاخه اصلی گوت ها — از ژرمن های خاوری — بودند. شاخه دیگر اوستروگوت ها ( خاورگوت ها ) بودند. اینان امپراتوری روم را در دوره کوچ آشفته ساختند.
نامدارترین نیروهای ویزیگوت زیر فرمان آلاریک یکم در سال ۴۱۰ میلادی به رم تاختند. پس از فروپاشی روم غربی ویزیگوت ها تا دو سده و نیم دیگر در اروپا نقش بزرگی را بازی کردند. آنها کم کم در آغاز سده پنجم پس از میلاد مسیح به شبه جزیره ایبری کوچیدند و پادشاهی هایی را در تولوز و تولدو برپا نمودند و نوادگانشان تا اوایل سده هشتم هم بر آن فرمان می راندند و سر انجام در سال ۷۱۱ به دست اعراب مسلمان که به شبه جزیره ایبری حمله کرده بودند از میان رفتند.
این قوم ژرمن در سدهٔ چهار و پنج میلادی از آن سوی رودخانه راین به سمت جنوب فرانسه امروزی آمده و یک پادشاهی را در نواحی شهر «تولوز» تأسیس کردند که بعدها توسط «کلوویس» پادشاه فرانک ها از این منطقه بیرون رانده شده و به سمت اسپانیا عقب نشینی کردند. با گذشت زمان، ویزیگوت ها در این شبه جزیره یک پادشاهی اشرافی و فئودالی ایجاد می کنند. در حقیقت ویزیگوت ها الگوی حکومت رومی را برای فرمانروایی برگزیده بودند. آنها از فرهنگ یا تمدن مشخصی برخوردار نبودند و قدرت آنها در سایه شمشیر و تاخت وتاز سرداران و سربازان معنا می یافت. در روزگار ویزیگوت ها، کشاورزان وابسته به زمین بودند و حق آزادی برای رفتن به جای دیگری را نداشتند.
در یک شب تابستانی در سال ۴۱۰ میلادی، ویزیگوت ها به شهر رم حمله کردند و به مدت سه روز بربرهای گرسنه، خانه های ثروتمندان را چپاول نمودند. در طول ۸۰۰ سال، این اولین باری بود که رم مورد حمله قرار گرفته بود.
در سال ۵۸۷ میلادی «ریکارد» پادشاه ویزیگوت به مسیحیت گروید و پس از آن در توسعه این دین در میان مردم اسپانیا و در شهرها و روستاها کوشید. پادشاهان بعدی اسپانیا در ترویج مسیحیت تعصب زیادی از خود به خرج دادند. آن ها با هر گونه آزادی دینی مخالف بودند و برای پیروان سایر ادیان کیفرهای سختی در نظر می گرفتند.
↑ Pair of Eagle Fibula Walters Art Museum ↑ The first R is held at the Musée de Cluny, Paris

ویزیگوت ها (Visigoth)
از اقوام ژرمن شرقی. حدود قرن ۲م. در نزدیکی دریای سیاه سکونت داشتند. به دو دسته اوستروگوت های شرقی و ویزیگوت های غربی تقسیم می شدند. اوستروگوت ها در ۳۷۲م مقهور هون ها شدند. در ۴۵۴م استقلالشان را باز یافتند و در دوران زمامداری تئودوریک کبیر بر ایتالیا دست یافتند (۴۸۸ـ۴۹۳م)؛ پس از آن که یوستی نیانوس اول، امپراتور بیزانس، ایتالیا را فتح کرد (۵۳۵ـ۵۵۵م) با دیگر ساکنان درآمیختند و از صورت قوم خارج شدند. ویزیگوت ها به تراکیا (تراکیه) کوچیدند. به فرماندهی آلاریک بر یونان و ایتالیا تاختند (۳۹۵ـ۴۱۰م)، رم را غارت کردند و در جنوب فرانسه مملکتی برپا کردند. پس از آن که به دست فرانک ها از آ ن جا رانده شدند، مملکتی در اسپانیا ایجاد کردند که تا زمان فتوحات اعراب مغربی در ۷۱۱م پابرجا بود.