ویذاری

جامه ای از پارچۀ پنبه ای در روزگار سامانیان که در روستای ویذار، در دو فرسنگی سمرقند، بافته می شد. این جامه را، به اصطلاح آن روز، خام و منگنه نشده و غیرمقصوره می بافتند. ویذاری از لباس های فاخر بود و اندازه و شکل های مختلف داشت؛ رنگ آن زرد زعفرانی، و جنس آن نرم چون ابریشم و خز، ضخیم، پردوام و جامه ای زمستانی بود که امیران، بزرگان، و قاضیان خراسان روزگار سامانی می پوشیدند. گاه مردم دیگر طبقات جامعۀ آن روزگار نیز آن را به تن می کردند.