ویدری

ویدَری
از گویش های مرکزی ایران که مردم روستای ویدر (وی پر) در بخش خَرَقان ساوه بدان تکلم می کنند. این گویش با اَلْویری، وَفسی، آشتیانی، کهکی و آمُره ای مجموعة گویش های تفرشی را تشکیل می دهد. اگرچه به دلیل همسایگی با مناطق ترک نشین تأثیر زیادی از ترکی پذیرفته است اما صامت های ویدری همانند صامت های فارسی است. برخی از تغییرات آوایی در ویدری به شرح زیر است: تبدیل رشتة آوایی /ab/ به /ev/ در sevz «سبز»، گاهی مضاف الیه پیش از مضاف می آید و نشانة آن مثل ترکی -i است. در موارد دیگر ترتیب مضاف و مضاف الیه مثل فارسی است. صفت همچون فارسی پیش از موصوف می آید و نشانة آن -e یا پس از مصوت -ye است: daraxtesecz «درخت سبز»، zineye vader «زنِ خوب». صفات اشاره: am «این» u «آن» و نشانة مصدر en است: beketen «افتادن». پیشوندهای فعلی عبارت اند از b- ba-، be، bi-، bo)، v- va-، ve، vi، vo- و h-: baxandesten «خندیدن»، beketen «شکافتن»، bobonesten «گریستن»، virjesten «برخاستن». برخی از واژه های ویدری: biz «بُز»، pare «پریروز»، bud «ران»، toy «عروسی»، ترکی؛ kurpu پُل (ترکی) و asbe «سگ».
50010800