ویج
لغت نامه دهخدا
ویج. ( ص ، اِ ) ویژ. ویژه.
- ایران ویج ؛ ایران مرکزی. کشور ایران.
|| بیج. حرامزاده. سند.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
ویج . . . نژاد پاک . . . با ویژ از مطلق بودن . . بدون تایید یا شاهد یا یگانه بودن هست . . ویژبه خاص بودن اشاره داره دارحالی که ویژه اشاره به تایید مخاطب داره . . آریا ویج . یا ایریا ویج . . به پاک بود نژاد آریایی . . ونام اولین سرزمین مقدس آریاییها هست. . که هنوز پیدا نشده