ویتوریو استورارو ( به ایتالیایی: Vittorio Storaro ) فیلمبردار برجسته ایتالیایی و برنده سه جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری است.
«ویتوریو استورارو» در ۲۴ ژوئن ۱۹۴۰ در شهر رم متولد شد و در سال ۱۹۶۰ از مؤسسه فیلم ایتالیا به عنوان فیلمبردار سینمایی فارغ التحصیل شد.
در سال ۱۹۶۸ در اثری از فرانکو روسی به نام «جیووینزا جیووینزا» فعالیت کرد و پس از آن با کارگردانانی چون «جان هریسون»، «آلفونسو آرو»، «برناردو برتولوچی»، «فرانسیس فورد کوپولا»، «وارن بیتی» و «کارلوس سائورا» همکاری کرد و خلاقیت خود را نشان داد.
استورارو موفق به دریافت جوایز متعددی شده است که از مهم ترین آن ها می توان به سه جایزه اسکار برای فیلم های «اینک آخرالزمان» به کارگردانی «فرانسیس فورد کوپولا»، «سرخ ها» به کارگردانی «وارن بیتی» و «آخرین امپراتور» به کارگردانی «برناردو برتولوچی» اشاره کرد.
از دیگر افتخارات استورارو می توان به ریاست انجمن فیلم برداران ایتالیا، عضو انجمن فیلم برداران آمریکا از سال ۲۰۰۹، عضو آکادمی فیلم و تلویزیون اروپا، عضو آکادمی علوم هنرهای سینمایی لس آنجلس و عضو آکادمی سینمای ایتالیا اشاره کرد.
برنده سه جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری دربارهٔ تجربه همکاری با کارگردانان بزرگ سینمای جهان گفت:
زمانی که «برتولوچی» را ملاقات کردم، هر دو بسیار جوان بودیم و من در یکی از اولین تجربه های کارگردانی برتولوچی در نقش دستیار با او همکاری کردم و آنچه مرا شگفت زده کرد، دیدگاه بسیار روشن این کارگردان جوان در فیلم هایش و به ویژه نحوه تعیین سبک فیلمبرداری توسط او بود. نکته ای که برای برتولوچی بسیار حائز اهمیت است، نگارش داستان فیلم با دوربین است که این امری نادر و منحصر به فرد در میان کارگردانان ایتالیایی است. من از ابتدای کار نحوه فیلمبرداری را با تأیید کارگردان ( نه فقط از طریق نور، بلکه با دوربین ) طرح می کردم. وقتی همکاری ام را با «برتولوچی» آغاز کردم، از پیش با روش او که نگارش داستان فیلم با دوربین است، آشنا بودم و به آن احترام گذاشتم و من نیز با نورپردازی داستان را می نوشتم. کارگردانان هیچ دخالتی در نورپردازی ندارند، چون کار بسیار حرفه ای است و بنابراین ایده، انتخاب و مفهوم نورپردازی و رنگ ها در هر فیلمی که از برتولوچی می بینید، بر عهده من بوده و مهم ترین نکته اینجاست که برتولوچی آن را تأیید می کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف«ویتوریو استورارو» در ۲۴ ژوئن ۱۹۴۰ در شهر رم متولد شد و در سال ۱۹۶۰ از مؤسسه فیلم ایتالیا به عنوان فیلمبردار سینمایی فارغ التحصیل شد.
در سال ۱۹۶۸ در اثری از فرانکو روسی به نام «جیووینزا جیووینزا» فعالیت کرد و پس از آن با کارگردانانی چون «جان هریسون»، «آلفونسو آرو»، «برناردو برتولوچی»، «فرانسیس فورد کوپولا»، «وارن بیتی» و «کارلوس سائورا» همکاری کرد و خلاقیت خود را نشان داد.
استورارو موفق به دریافت جوایز متعددی شده است که از مهم ترین آن ها می توان به سه جایزه اسکار برای فیلم های «اینک آخرالزمان» به کارگردانی «فرانسیس فورد کوپولا»، «سرخ ها» به کارگردانی «وارن بیتی» و «آخرین امپراتور» به کارگردانی «برناردو برتولوچی» اشاره کرد.
از دیگر افتخارات استورارو می توان به ریاست انجمن فیلم برداران ایتالیا، عضو انجمن فیلم برداران آمریکا از سال ۲۰۰۹، عضو آکادمی فیلم و تلویزیون اروپا، عضو آکادمی علوم هنرهای سینمایی لس آنجلس و عضو آکادمی سینمای ایتالیا اشاره کرد.
برنده سه جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری دربارهٔ تجربه همکاری با کارگردانان بزرگ سینمای جهان گفت:
زمانی که «برتولوچی» را ملاقات کردم، هر دو بسیار جوان بودیم و من در یکی از اولین تجربه های کارگردانی برتولوچی در نقش دستیار با او همکاری کردم و آنچه مرا شگفت زده کرد، دیدگاه بسیار روشن این کارگردان جوان در فیلم هایش و به ویژه نحوه تعیین سبک فیلمبرداری توسط او بود. نکته ای که برای برتولوچی بسیار حائز اهمیت است، نگارش داستان فیلم با دوربین است که این امری نادر و منحصر به فرد در میان کارگردانان ایتالیایی است. من از ابتدای کار نحوه فیلمبرداری را با تأیید کارگردان ( نه فقط از طریق نور، بلکه با دوربین ) طرح می کردم. وقتی همکاری ام را با «برتولوچی» آغاز کردم، از پیش با روش او که نگارش داستان فیلم با دوربین است، آشنا بودم و به آن احترام گذاشتم و من نیز با نورپردازی داستان را می نوشتم. کارگردانان هیچ دخالتی در نورپردازی ندارند، چون کار بسیار حرفه ای است و بنابراین ایده، انتخاب و مفهوم نورپردازی و رنگ ها در هر فیلمی که از برتولوچی می بینید، بر عهده من بوده و مهم ترین نکته اینجاست که برتولوچی آن را تأیید می کرد.
wiki: ویتوریو استورارو