ویتامین کا۲ یا ویتامین K2 یک ویتامین است حلال در چریی. برای ویتامین کا۱ و ویتامین کا۳، که ویتامین های مستقلی[ ۱] هستند به مدخل های مربوطه مراجعه کنید. [ ۱]
ویتامین کا۲ بیشتر در دو فرم اصلی MK - 7 و MK - 4 وجود دارد که به ترتیب مناتترنون ( menatetrenone یا مناکینون - ۴ ) مناکینون ( menaquinone یا مناکینون - ۷ ) هم نامیده می شوند ( به شکل مراجعه شود ) . ( مناکینون ( menaquinone ) یا مناتترنون ( menatetrenone ) )
کا۲ بطور سنتی معمولاً جزو ویتامین کا دسته بندی می شد، اما در تحقیقات جدید معلوم شده عملکردهای متفاوتی دارد و ویتامینی جداگانه از ویتامین کا۱ است. به دلیل خاصیت متفاوت انواع ویتامین های کا، بهتر است به موجودیت مستقلی بنام ویتامین کا قائل نشویم، و در هر نوشته، نوع آن تصریح شود.
ویتامین کا۳ بطور طبیعی در غذاها وجود ندارد.
ویتامیین کا۲، در بدن انسان تولید نمی شود اما می تواند توسط برخی باکتری های مفید در رودهٔ انسان تولید شود.
ویتامین کا۲ بر خلاف ویتامین کا۱ در گیاهان تولید نمی شود. بلکه در بدن حیوانات یا باکتری های روده، می تواند تولید شود.
این ویتامین ( کا۲ ) برای پروسه های متابولیک مختلفی لازم است ( از جمله متابولیسم کلسیوم، پاک سازی دیواره رگ ها از رسوب پلاک و کلسیوم، کلسترول، هم افزایی با ویتامین دی، استخوانها، و غیره ) .
ویتامین ک۲، کا۲، دسته ای از مولکولها هستند: کا۲ به فرم MK - n است که اما بیشتر در دو فرم MK - 7 و MK - 4 وجود دارد.
از نظر تاریخی، شباهت ساختار مولکولی ویتامین کا۱ و ویتامین کا۲، موجب عدم تمایز[ ۲] بین کارکرد آنها، و منجر به نادیده گرفته شدن خواص مختص ویتامین کا۲ بوده است. [ ۱]
در ۱۹۴۳ ویتامین کا١ ( تحت عنوان کا ) کشف شد، که کشف آن منجر به جایزه نوبل ۱۹۴۵ برای کاشفانش هنریک دَم و ادوارد دویسی شد. در آن زمان بخاطر خاصیت ضد انعقادی آن، نام K ( حرف اول کلمهٔ انعقاد در زبان آلمانی ) بر روی آن نهاده شد. در دههٔ پنجاه فرم های دیگری از مولکول ویتامین کا کشف شدند.
دندان پزشکی بنام «وستون پرایس» در ۱۹۲۵ [ ۳] مشاهده کرده بود که غیبت ماده ای ناشناخته در سلامت دندان و استخوان اثر دارد[ ۴] . وی در حین سفرها متوجه تفاوت زیاد بین وضعیت دندانهای افراد در کشورها و مناطق مختلف جهان شد. در آن زمان وی نام آن فاکتور و عامل را «فعالساز ایکس» نهاد. بعدها در دههٔ ۲۰۰۰ مشخص شد که این ماده ویتامین کا۲ است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفویتامین کا۲ بیشتر در دو فرم اصلی MK - 7 و MK - 4 وجود دارد که به ترتیب مناتترنون ( menatetrenone یا مناکینون - ۴ ) مناکینون ( menaquinone یا مناکینون - ۷ ) هم نامیده می شوند ( به شکل مراجعه شود ) . ( مناکینون ( menaquinone ) یا مناتترنون ( menatetrenone ) )
کا۲ بطور سنتی معمولاً جزو ویتامین کا دسته بندی می شد، اما در تحقیقات جدید معلوم شده عملکردهای متفاوتی دارد و ویتامینی جداگانه از ویتامین کا۱ است. به دلیل خاصیت متفاوت انواع ویتامین های کا، بهتر است به موجودیت مستقلی بنام ویتامین کا قائل نشویم، و در هر نوشته، نوع آن تصریح شود.
ویتامین کا۳ بطور طبیعی در غذاها وجود ندارد.
ویتامیین کا۲، در بدن انسان تولید نمی شود اما می تواند توسط برخی باکتری های مفید در رودهٔ انسان تولید شود.
ویتامین کا۲ بر خلاف ویتامین کا۱ در گیاهان تولید نمی شود. بلکه در بدن حیوانات یا باکتری های روده، می تواند تولید شود.
این ویتامین ( کا۲ ) برای پروسه های متابولیک مختلفی لازم است ( از جمله متابولیسم کلسیوم، پاک سازی دیواره رگ ها از رسوب پلاک و کلسیوم، کلسترول، هم افزایی با ویتامین دی، استخوانها، و غیره ) .
ویتامین ک۲، کا۲، دسته ای از مولکولها هستند: کا۲ به فرم MK - n است که اما بیشتر در دو فرم MK - 7 و MK - 4 وجود دارد.
از نظر تاریخی، شباهت ساختار مولکولی ویتامین کا۱ و ویتامین کا۲، موجب عدم تمایز[ ۲] بین کارکرد آنها، و منجر به نادیده گرفته شدن خواص مختص ویتامین کا۲ بوده است. [ ۱]
در ۱۹۴۳ ویتامین کا١ ( تحت عنوان کا ) کشف شد، که کشف آن منجر به جایزه نوبل ۱۹۴۵ برای کاشفانش هنریک دَم و ادوارد دویسی شد. در آن زمان بخاطر خاصیت ضد انعقادی آن، نام K ( حرف اول کلمهٔ انعقاد در زبان آلمانی ) بر روی آن نهاده شد. در دههٔ پنجاه فرم های دیگری از مولکول ویتامین کا کشف شدند.
دندان پزشکی بنام «وستون پرایس» در ۱۹۲۵ [ ۳] مشاهده کرده بود که غیبت ماده ای ناشناخته در سلامت دندان و استخوان اثر دارد[ ۴] . وی در حین سفرها متوجه تفاوت زیاد بین وضعیت دندانهای افراد در کشورها و مناطق مختلف جهان شد. در آن زمان وی نام آن فاکتور و عامل را «فعالساز ایکس» نهاد. بعدها در دههٔ ۲۰۰۰ مشخص شد که این ماده ویتامین کا۲ است.
wiki: ویتامین کا۲