وُکالیز (vocalise)
در موسیقی، یک اثر کنسرتی برای خواننده بدون کلام، که با یک یا چند حرف صدادار، معمولاً «آ»، خوانده می شود؛ این حروف قابلیت بسط یافتن روی وسیع ترین گستره های آوایی را دارند و امکان اجرای آوایی باز و بدون محدودیت را فراهم می سازند. از نمونه های آن عبارت اند از وکالیز برای سوپرانو و ارکستر (۱۹۱۲، بازنگری ۱۹۱۵) اثر راخمانینوف و باخیاناس برازیلِیراس شمارۀ ۵ (۱۹۳۸ـ۱۹۴۵) اثر ویلا ـ لوبوس. سازهای الکتریکی مانند تِرمین و اوند مارتنو به شیوۀ اجرای وکالیز به کار گرفته می شوند، و نیز دارای قابلیت های اضافی چندبرابر کردن صدا و وسعت بیشتر گسترۀ آوایی اند.
در موسیقی، یک اثر کنسرتی برای خواننده بدون کلام، که با یک یا چند حرف صدادار، معمولاً «آ»، خوانده می شود؛ این حروف قابلیت بسط یافتن روی وسیع ترین گستره های آوایی را دارند و امکان اجرای آوایی باز و بدون محدودیت را فراهم می سازند. از نمونه های آن عبارت اند از وکالیز برای سوپرانو و ارکستر (۱۹۱۲، بازنگری ۱۹۱۵) اثر راخمانینوف و باخیاناس برازیلِیراس شمارۀ ۵ (۱۹۳۸ـ۱۹۴۵) اثر ویلا ـ لوبوس. سازهای الکتریکی مانند تِرمین و اوند مارتنو به شیوۀ اجرای وکالیز به کار گرفته می شوند، و نیز دارای قابلیت های اضافی چندبرابر کردن صدا و وسعت بیشتر گسترۀ آوایی اند.
wikijoo: وکالیز