ووژیتسای علیا ناحیه ای تاریخی در آلمان و لهستان است. این ناحیه و ووژیتسای سفلی در شمال آن، ووژیتسا را تشکیل می دهند. هر دو ناحیهٔ ووژیتسا مسکن اقلیت اسلاو غربی با نام مردمان سوربی هستند.
بخش عمدهٔ ووژیتسای علیا در ایالت زاکسن آلمان قرار می گیرد و شامل ناحیه های باوتسن و گورلیتس است. انتهای شمال غربی در اطراف روهلند و تتاو درون ناحیهٔ اوبرشپریوالد - لاوزیتس در براندنبورگ قرار دارد. بخش لهستانی در شرق رود لوسیشن نایسه قرار دارد و در استان سیلزی سفلی قرار می گیرد. نوار باریکی پیرامون شمال ونکنیتسا در استان لوبوسکی واقع شده است.
باوتسن پایتخت تاریخی ووژیتسای علیا است و بزرگترین شهر آن، گرلیتز/ازگوژلتس است که از سال ۱۹۴۵ میان آلمان و لهستان تقسیم شده است. نام ووژیتسای علیا نخستین بار در متنی مربوط به سال ۱۴۷۴ ثبت شده است. در سالنامه های معاصر، این ناحیه با نام میلسکو شناخته می شد که از نام قبیلهٔ میلچانه گرفته شده بود.
از نظر ژئومورفولوژی، ووژیتسای علیا به صورت ارتفاعات گرانیتی ووژیتسا شکل گرفته است. تنها بخش های شمالی و شمال شرقی که شامل فلات تیغهٔ ووژیتسای علیا است، [ ۱] در دوران پلئیستوسن تشکیل شده است. در سال ۱۹۹۶ یونسکو این ناحیه را ذخیره گاه زیست کره اعلام کرده است.
بلندترین نقاط بخش آلمانی ووژیتسای علیا در کوه زیتاو قرار دارند. این کوه بخشی از کوهستان ووژیتسا است که مرز آن را با ناحیهٔ بوهم در جنوب شکل می دهد. بلندترین قلهٔ کوه تسیتا، لوتس به ارتفاع ۷۹۲٫۶ متر و هوخوالد به ارتفاع ۷۴۹ متر هستند. در مجاورت آن، ارتفاعات ووژیتسا قرار داد که شامل قله هایی با ارتفاع کمتر از ۶۰۰ متر است. البته بلندترین قلهٔ ووژیتسای علیا تافلشتاین است که در بخش لهستانی قرار دارد و ارتفاع آن ۱۱۲۳ متر است. این قله در کوه ایسرا قرار دارد که مرز میان ووژیتسای علیا با سیلزی سفلی در شرق و بوهم در جنوب است.
جهت جریان همهٔ رودهای اصلی ووژیتسای علیا جنوب به شمال است. در غرب آن، رود پولسنیتز در کونیگزبروک قرار دارد که قبلاً مرز آن با سرزمین مایسن در قلمرو ساکسونی را مشخص می کرد. رود شپری از ارتفاعات ووژیتسا سرچشمه می گیرد و از باوتسن می گذرد. لوسیشن نایسه از سال ۱۹۴۵ مرز آلمان و لهستان است. رود کویسا مرز ووژیتسای علیا با سیلزی سفلی است و از لوبانگ می گذرد.
بخش تپه ای میانی بین کامنتس و لوبا برای کشاورزی مناسب بود و هنوز بسیار سودآور است. در سدهٔ نوزدهم، مقدار زیادی زغال قهوه ای در شمال ووژیتسای علیا در دو سوی رود نایسه و پیرامون خویرزوردا کشف شد. حفر معادن روباز، باعث نابودی بخش زیادی از مناظر فرهنگی قدیمی شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخش عمدهٔ ووژیتسای علیا در ایالت زاکسن آلمان قرار می گیرد و شامل ناحیه های باوتسن و گورلیتس است. انتهای شمال غربی در اطراف روهلند و تتاو درون ناحیهٔ اوبرشپریوالد - لاوزیتس در براندنبورگ قرار دارد. بخش لهستانی در شرق رود لوسیشن نایسه قرار دارد و در استان سیلزی سفلی قرار می گیرد. نوار باریکی پیرامون شمال ونکنیتسا در استان لوبوسکی واقع شده است.
باوتسن پایتخت تاریخی ووژیتسای علیا است و بزرگترین شهر آن، گرلیتز/ازگوژلتس است که از سال ۱۹۴۵ میان آلمان و لهستان تقسیم شده است. نام ووژیتسای علیا نخستین بار در متنی مربوط به سال ۱۴۷۴ ثبت شده است. در سالنامه های معاصر، این ناحیه با نام میلسکو شناخته می شد که از نام قبیلهٔ میلچانه گرفته شده بود.
از نظر ژئومورفولوژی، ووژیتسای علیا به صورت ارتفاعات گرانیتی ووژیتسا شکل گرفته است. تنها بخش های شمالی و شمال شرقی که شامل فلات تیغهٔ ووژیتسای علیا است، [ ۱] در دوران پلئیستوسن تشکیل شده است. در سال ۱۹۹۶ یونسکو این ناحیه را ذخیره گاه زیست کره اعلام کرده است.
بلندترین نقاط بخش آلمانی ووژیتسای علیا در کوه زیتاو قرار دارند. این کوه بخشی از کوهستان ووژیتسا است که مرز آن را با ناحیهٔ بوهم در جنوب شکل می دهد. بلندترین قلهٔ کوه تسیتا، لوتس به ارتفاع ۷۹۲٫۶ متر و هوخوالد به ارتفاع ۷۴۹ متر هستند. در مجاورت آن، ارتفاعات ووژیتسا قرار داد که شامل قله هایی با ارتفاع کمتر از ۶۰۰ متر است. البته بلندترین قلهٔ ووژیتسای علیا تافلشتاین است که در بخش لهستانی قرار دارد و ارتفاع آن ۱۱۲۳ متر است. این قله در کوه ایسرا قرار دارد که مرز میان ووژیتسای علیا با سیلزی سفلی در شرق و بوهم در جنوب است.
جهت جریان همهٔ رودهای اصلی ووژیتسای علیا جنوب به شمال است. در غرب آن، رود پولسنیتز در کونیگزبروک قرار دارد که قبلاً مرز آن با سرزمین مایسن در قلمرو ساکسونی را مشخص می کرد. رود شپری از ارتفاعات ووژیتسا سرچشمه می گیرد و از باوتسن می گذرد. لوسیشن نایسه از سال ۱۹۴۵ مرز آلمان و لهستان است. رود کویسا مرز ووژیتسای علیا با سیلزی سفلی است و از لوبانگ می گذرد.
بخش تپه ای میانی بین کامنتس و لوبا برای کشاورزی مناسب بود و هنوز بسیار سودآور است. در سدهٔ نوزدهم، مقدار زیادی زغال قهوه ای در شمال ووژیتسای علیا در دو سوی رود نایسه و پیرامون خویرزوردا کشف شد. حفر معادن روباز، باعث نابودی بخش زیادی از مناظر فرهنگی قدیمی شده است.
wiki: ووژیتسای علیا