وؤول

لغت نامه دهخدا

وؤول. [ وُ ئو ] ( ع مص ) پناه گرفتن به جایی یا به کسی. ( اقرب الموارد ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ) ( ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی ). || رهایش جستن و بشتافتن به سوی جایی. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس