وورتس شارل آدولف. وورتْس، شارْل آدولْف (۱۸۱۷ـ۱۸۸۴)(Wurtz, Charles Adolphe)
وورتْس، شارْل آدولْف
متخصص فرانسوی شیمی آلی. اتیل آمین، اولین مشتق آلی آمونیاک، را در ۱۸۴۹، و اتیلن گلیکول (۱ و ۲ـ اتان دی ال) را در ۱۸۵۶ کشف کرد. در ولفیزهایم، در حوالی استراسبورگ، زاده شد و در استراسبورگ درس خواند. در ۱۸۴۴ به پاریس رفت و در سوربون به کار پرداخت. در ۱۸۷۴، در آن جا به استادی رسید. همچنین، شهردار منطقه ای در پاریس و سناتور نیز بود. در ابتدا، در زمینۀ اکسیدها و اکسی اسیدهای فسفر کار می کرد. در ۱۸۴۶، اکسی کلرید فسفر(POCl۳) را کشف کرد. بعدها به شیمی آلی روی آورد. در ۱۸۵۵، روشی برای تولید هیدروکربن های پارافینی(آلکان ها) به کمک الکیل هالیدها (هالو آلکان ها) و فلز سدیم در محلول اتر کشف کرد. این روش با نام واکنش وورتس نام گذاری شد. وورتس ضمن تحقیق در زمینۀ پلیمری کردن استالدئید (اتانال)، آلدول (۳ـ هیدروکسی بوتانال) را کشف کرد و روش ساخت استرها را از الکیل هالیدها عرضه کرد. در ۱۸۶۷، با شیمی دان آلمانی، فریدریش ککوله، فنول را از بنزن سنتز کرد.
وورتْس، شارْل آدولْف
متخصص فرانسوی شیمی آلی. اتیل آمین، اولین مشتق آلی آمونیاک، را در ۱۸۴۹، و اتیلن گلیکول (۱ و ۲ـ اتان دی ال) را در ۱۸۵۶ کشف کرد. در ولفیزهایم، در حوالی استراسبورگ، زاده شد و در استراسبورگ درس خواند. در ۱۸۴۴ به پاریس رفت و در سوربون به کار پرداخت. در ۱۸۷۴، در آن جا به استادی رسید. همچنین، شهردار منطقه ای در پاریس و سناتور نیز بود. در ابتدا، در زمینۀ اکسیدها و اکسی اسیدهای فسفر کار می کرد. در ۱۸۴۶، اکسی کلرید فسفر(POCl۳) را کشف کرد. بعدها به شیمی آلی روی آورد. در ۱۸۵۵، روشی برای تولید هیدروکربن های پارافینی(آلکان ها) به کمک الکیل هالیدها (هالو آلکان ها) و فلز سدیم در محلول اتر کشف کرد. این روش با نام واکنش وورتس نام گذاری شد. وورتس ضمن تحقیق در زمینۀ پلیمری کردن استالدئید (اتانال)، آلدول (۳ـ هیدروکسی بوتانال) را کشف کرد و روش ساخت استرها را از الکیل هالیدها عرضه کرد. در ۱۸۶۷، با شیمی دان آلمانی، فریدریش ککوله، فنول را از بنزن سنتز کرد.
wikijoo: وورتس،_شارل_آدولف_(۱۸۱۷ـ۱۸۸۴)