وودوارد رابرت برنز

دانشنامه آزاد فارسی

وودْوارْد، رابِرْت بِرْنْز (۱۹۱۷ـ۱۹۷۹)(Woodward, Robert Burns)
شــیمی دان امریـکایی. در زمینۀ سنتز تعداد زیادی از مولکول های کمپلکسی، ازجمله کوینین (۱۹۴۴)، کلسترول (۱۹۵۱)، کلروفیل (۱۹۶۰)، و ویــــتامین ب۱۲ (۱۹۷۱) کار کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۶۵ به سبب تحقیق در زمینۀ سنتز آلی به او اعطا شد. در بوستون زاده شد و در مؤسسۀ فناوری ماساچوست درس خواند. کل دوران خدمتش را در هاروارد گذراند و در ۱۹۵۰، به درجۀ استادی رسید. در ۱۹۴۷، ساختار پنی سیلین و دو سال بعد، ساختار استریکنین را به دست آورد. در اوایل دهه ۱۹۵۰، سنتز استروئیدها را آغاز کرد. در ۱۹۵۴، آلکالوئید سمی استریکنین و اسید لایزرژیک را سنتز کرد که مادۀ اصلی برای ساخت داروی توهم زای اِل اِس دی است. در ۱۹۵۶، رزرِپین، اولین داروی مسکن، را تهیه کرد. بعدها بار دیگر به بررسی آنتی بیوتیک ها پرداخت و با همکارانش در ۱۹۶۲ تتراسایکلین، و در ۱۹۶۵ سفالوسپورین سی را تولید کرد. سنتز ویتامین ب۱۲ با همکاری شیمی دان های سوئیس طی ۱۰ سال صورت گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس