وهیه

لغت نامه دهخدا

( وهیة ) وهیة. [ وَهَْ ی َ ] ( ع اِمص ) کشیدگی ادیم و جز آن. ( منتهی الارب ). کفیدگی ادیم. ( آنندراج ). و منه قولهم غادر وهیة لاترقع؛ ای فتقاً لاتقدر ( یقدر ) علی رتقه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

وهیة. [ وَ هی ی َ ] ( ع اِ ) مروارید. || ( ص ) شتر گشنی سطبرفربه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

وهیة. [ وُ هََ ی ْ ی َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر وَهی ، و آن شکاف چیزی و دریدگی آن است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس