لغت نامه دهخدا
وهین. [ وَ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه در پاس و همراه مزدوران باشد تا بر کار برانگیزد آنها را. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). مردی که با کارگر اجیر درکار همراه باشد و کارگر را به کار وادارد. ( تاج العروس ). آنکه مردمان را بر کار دارد. ( مهذب الاسماء ). فرهنگ فارسی
آنکه در پاس و همراه مزدوران باشد تا بر کار بر انگیزد آنها را آنکه مردمان را بر کار دارد . 