وهطه

لغت نامه دهخدا

( وهطة ) وهطة. [ وَ طَ ] ( ع اِ ) زمین پست مغاک. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و این لغتی است در وهدة. ( اقرب الموارد ). ج ، وَهْط، وِهاط. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس