وهث

لغت نامه دهخدا

وهث. [ وَ ] ( ع مص ) کوشیدن و ستیهیدن در چیزی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). || سخت سپردن زیر پای. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). و فعل آن از باب ضرب آید. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس