وهاجا

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی وَهَّاجاً: چیزی که نور و حرارت شدیدی داشته باشد (منظور از چراغ وهاج در عبارت "وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً "خورشید است)
ریشه کلمه:
وهج (۱ بار)

«وَهّاج» از مادّه «وَهَج» (بر وزن کرج) به معنای نور و حرارتی است که از آتش صادر می شود بنابراین، ذکر این وصف برای این چراغ پر فروغ آسمانی اشاره ای به دو نعمت بزرگ است که خمیر مایه همه مواهب مادی این جهان است: «نور» و «حرارت». در «لسان العرب» در معنای این لغت می گوید: حرارت آفتاب و آتش از فاصله دور است.
. وهج به معنی افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ النَّارُ وَ الشَّمْسُ: اِتَّقَدَتْ» وَهَّاج مبالغه است به معنی مشتعل با نور بزرگ،مراد از آن در آیه آفتاب است یعنی: بالای شما هفت آسمان محکم بناکردیم و چراغی بسیار حرارت ده و نورافشان قرار دادیم رجوع شود به «سمو - سماء» راجع به هفت آسمان. این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است. راغب گوید: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهاج بودن آفتاب کاملا درست است.

پیشنهاد کاربران

بپرس