ای سرو بلند قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست.
سعدی.
وه وه آن غمزه به موقع اوخه خه آن خنده به هنگامش.
( از مؤلف انجمن آرا ).
، وهوه. [ وَهَْ وَه ْ ] ( ع ص ) فرس وهوه ؛ اسب شادمان.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به وهواه شود.وه وه
لغت نامه دهخدا
ای سرو بلند قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست.
خه خه آن خنده به هنگامش.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید