وَنّوس، سَعدُالله (۱۹۴۱ـ۱۹۹۷)
نمایش نامه نویس و کارگردان سوری تئاتر. در سوریه، مصر و فرانسه آموزش دید. مهم ترین چهرۀ نمایش متأخر در سوریه به شمار می رود. معروف ترین اثرش با نام جشن به مناسبت پنجم حزیران (۱۹۶۸) در نوع خود رویدادی هنری شمرده شد. این نمایش تماشاگران را برانگیخت تا با محکوم کردن تمامی ارزش های اجتماعی حاکم، با مسائل مربوط به شکست سوریه در جنگ ۱۹۶۷ رویارو شوند. وی نقد نیز می نوشت و از این راه نیز بر روند نمایش در جهان عرب تأثیر گذاشت. با این که آثارش برگرفته از حکایات قدیم است، کوشیده است تا با زبان و دیالوگ های خاص خود در عرصۀ نمایش نامه نویسی جدید عربی خلاقیت و نوآوری ایجاد کند. از دیگر آثارش: شب نشینی با ابی خلیل القَبّانی (۱۹۷۲)؛ پادشاه، پادشاه است (۱۹۷۷).
نمایش نامه نویس و کارگردان سوری تئاتر. در سوریه، مصر و فرانسه آموزش دید. مهم ترین چهرۀ نمایش متأخر در سوریه به شمار می رود. معروف ترین اثرش با نام جشن به مناسبت پنجم حزیران (۱۹۶۸) در نوع خود رویدادی هنری شمرده شد. این نمایش تماشاگران را برانگیخت تا با محکوم کردن تمامی ارزش های اجتماعی حاکم، با مسائل مربوط به شکست سوریه در جنگ ۱۹۶۷ رویارو شوند. وی نقد نیز می نوشت و از این راه نیز بر روند نمایش در جهان عرب تأثیر گذاشت. با این که آثارش برگرفته از حکایات قدیم است، کوشیده است تا با زبان و دیالوگ های خاص خود در عرصۀ نمایش نامه نویسی جدید عربی خلاقیت و نوآوری ایجاد کند. از دیگر آثارش: شب نشینی با ابی خلیل القَبّانی (۱۹۷۲)؛ پادشاه، پادشاه است (۱۹۷۷).
wikijoo: ونوس،_سعدالله_(۱۹۴۱ـ۱۹۹۷)