ونوس اوربینو ( به ایتالیایی: Venere di Urbino ) نام یک نقاشی از دوره ی رنسانس است که به دست تیسین کشیده شده است.
این تابلو، که اکنون در گالری اوفیتزی شهر فلورانس نگهداری می شود، به درخواستِ نجیب زاده ای ایتالیایی در آغاز جوری ساخته شده بود که قابل حمل باشد ( ابعاد ۱۱۹ × ۱۶۵ سانتی متر ) .
این نقاشی الگوی دیگر هنرمندان برای بازنمایی برهنگی زنانه در آثارشان شد؛ ازجمله شاهکارهایی همچون زن زیبای حرمسرا از ژان آگوست دومینیک انگر، ماخای برهنه از فرانسیسکو گویا، و به ویژه المپیا از مانه. [ ۱]
ونوس اوربینو را گویدوبالدو دلا رووره، جانشین فرانچسکو ماریا دلا رووره دوک اوربینو، سفارش داد. دوک ۲ سال پیش تر پرتره ای از همان مدل به نام زیبا خریده بود. [ ۲] گویدوبالدو دلا روور در نامه ای از زن برهنه نوشته است؛ این عبارت خود نشان می دهد که بحث اسطوره در اینجا صرفاً بهانه است. آرمیدگی ونوس به راستی بر زیبایی و جذابیت بدن زنانه صحه می گذارد. [ ۳] در سده ی ۱۶ میلادی، تصاویر را دارای قدرت جادویی می دانستند و توصیه می شد زوج ها نگاره ای از زنان و مردان زیبا و برهنه را از دیوار اتاق خوابشان آویزان کنند؛[ ۴] زیرا باور داشتند که اگر زن هنگام باروری به آن بدن های زیبا بنگرد، فرزندش زیباتر خواهد شد. [ ۵]
گمان می رود[ ۶] که این تابلو، ایزدبانو ونوس را سرتاپا برهنه به تصویر می کشد. این نقاشی شاید از ونوس درسدا یا ونوس خفته از جورجونه الگو گرفته شده باشد. در این نگاره، زن برهنه با تکیه بر بازوی راستش دراز کشید و سرش را بر بالشتکی گذاشته است؛ موهایش بر شانه اش ریخته و چند گل رز میان انگشتانش دارد. او خویشتن را تماماً در معرض نمایش گذاشته است، و تنها فَرج خود را با دست چپش به گونه ای غریزی و محجوبانه می پوشاند. سگ کوچکی جلوی پای او در خود فرو رفته است. چیدمان صحنه همانند کاخ های دوره ی رونسانس است. در پس زمینه، دو خدمتکار دور صندوق لباس سرگرم کاری هستند.
سال ۱۸۲۲، انگر تابلوی تیسین را رونگاشت. این رونگاری در موزه هنر والترز در بالتیمور ایالات متحده نگهداری می شود. در آغاز جمهوری سوم فرانسه، ویکتور موتز نیز یک رونگاری از ونوس اوربینو را برای موزه ی کوتاه مدت رونگاری ها نقاشی کرد. این نسخه سپس به موزه ماکون داده شد. [ ۷]
لورنتسو بارتولینی مضمون این نقاشی را گرفت و به شکل تندیس درآورد. این تندیس برپایه ی نقاشی است که انگر به همین منظور برای او کشید. تندیس اصلی در موزه فابر در مونپلیه نگهداری می شود؛ تندیس دیگری نیز از روی آن ساخته شده که متعلق به صابون سازان آ و اف پیرز است و در نگارخانه ی هنر لیدی لور نزدیک لیورپول نگهداری می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین تابلو، که اکنون در گالری اوفیتزی شهر فلورانس نگهداری می شود، به درخواستِ نجیب زاده ای ایتالیایی در آغاز جوری ساخته شده بود که قابل حمل باشد ( ابعاد ۱۱۹ × ۱۶۵ سانتی متر ) .
این نقاشی الگوی دیگر هنرمندان برای بازنمایی برهنگی زنانه در آثارشان شد؛ ازجمله شاهکارهایی همچون زن زیبای حرمسرا از ژان آگوست دومینیک انگر، ماخای برهنه از فرانسیسکو گویا، و به ویژه المپیا از مانه. [ ۱]
ونوس اوربینو را گویدوبالدو دلا رووره، جانشین فرانچسکو ماریا دلا رووره دوک اوربینو، سفارش داد. دوک ۲ سال پیش تر پرتره ای از همان مدل به نام زیبا خریده بود. [ ۲] گویدوبالدو دلا روور در نامه ای از زن برهنه نوشته است؛ این عبارت خود نشان می دهد که بحث اسطوره در اینجا صرفاً بهانه است. آرمیدگی ونوس به راستی بر زیبایی و جذابیت بدن زنانه صحه می گذارد. [ ۳] در سده ی ۱۶ میلادی، تصاویر را دارای قدرت جادویی می دانستند و توصیه می شد زوج ها نگاره ای از زنان و مردان زیبا و برهنه را از دیوار اتاق خوابشان آویزان کنند؛[ ۴] زیرا باور داشتند که اگر زن هنگام باروری به آن بدن های زیبا بنگرد، فرزندش زیباتر خواهد شد. [ ۵]
گمان می رود[ ۶] که این تابلو، ایزدبانو ونوس را سرتاپا برهنه به تصویر می کشد. این نقاشی شاید از ونوس درسدا یا ونوس خفته از جورجونه الگو گرفته شده باشد. در این نگاره، زن برهنه با تکیه بر بازوی راستش دراز کشید و سرش را بر بالشتکی گذاشته است؛ موهایش بر شانه اش ریخته و چند گل رز میان انگشتانش دارد. او خویشتن را تماماً در معرض نمایش گذاشته است، و تنها فَرج خود را با دست چپش به گونه ای غریزی و محجوبانه می پوشاند. سگ کوچکی جلوی پای او در خود فرو رفته است. چیدمان صحنه همانند کاخ های دوره ی رونسانس است. در پس زمینه، دو خدمتکار دور صندوق لباس سرگرم کاری هستند.
سال ۱۸۲۲، انگر تابلوی تیسین را رونگاشت. این رونگاری در موزه هنر والترز در بالتیمور ایالات متحده نگهداری می شود. در آغاز جمهوری سوم فرانسه، ویکتور موتز نیز یک رونگاری از ونوس اوربینو را برای موزه ی کوتاه مدت رونگاری ها نقاشی کرد. این نسخه سپس به موزه ماکون داده شد. [ ۷]
لورنتسو بارتولینی مضمون این نقاشی را گرفت و به شکل تندیس درآورد. این تندیس برپایه ی نقاشی است که انگر به همین منظور برای او کشید. تندیس اصلی در موزه فابر در مونپلیه نگهداری می شود؛ تندیس دیگری نیز از روی آن ساخته شده که متعلق به صابون سازان آ و اف پیرز است و در نگارخانه ی هنر لیدی لور نزدیک لیورپول نگهداری می شود.
wiki: ونوس اوربینو