ونسلائو پائونرو

ونسلائو پائونرو (ژنرال). ونسلائو پائونرو ژنرال، سیاستمدار و دیپلمات آرژانتینی قرن ۱۹اروگوئه ای الاصل بود. وی در باندا اورینتال زاده شد و یکی از اعضای اصلی حزب متحد شد. وی همچنین وزیر جنگ و نیروی دریایی آرژانتین و فرماندار ناپایدار کوردوبا بود.
وی در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۸۰۵ در کلونیا دل ساکرامنتو در اروگوئه فعلی، که در آن تاریخ قسمتی از نایب السلطنه ریودولا پلاتا بود، به نام پسر خوان پاونرو کابالیرو، که در آخر قرن ۱۸در آنجا ساکن شد، به زاده شد. مانوئلا دلگادو مارتینز، هر دو اسپانیایی الاصل.
وی برای مدت کمی در کالج سلطنتی سن کارلوس در بوئنوس آیرس تحصیل نمود، ولی کمبود مواد به آن معنای بود که والدینش هیچ ثروتی نداشتند که وی را مجبور کنند که خود را وقف امرار زندگی کند و تحصیلاتش را به تعویق بیندازد.
وی در تاریخ ۱۸۲۵ به ارتش آرژانتین اضافه شد و دولت وی را فرماندهی گروه استان کورینتس برای جنگ سیسپلاتین قرار داد. تحت فرماندهی خوزه ماریا پاز در نبرد ایتوزائینگو شرکت نمود. [ ۱] بعد از بازگشت از جبهه شمالی، به نیروهای محاصره کننده کلونیا که هنوز توسط برزیلی ها خارج نشده بود، منتخب شد و توسط محاصره شدگان به گروگانی درآمد. وی را به زندانی در ریودوژانیرو فرستادند اما با یک افسر امپراتوری مبادله نمودند. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
وی در ژانویه ۱۸۲۹ به بوئنوس آیرس بازگشت و در آنجا توسط ژنرال متحد خوان لاواله، که به تازگی دولت استان را پس از ترور فرماندار فدرالیست بوئنوس آیرس، مانوئل دورگو، زورگیری کرده بود، به نام کاپیتان منتخب شد. وی به نیروهایی اضافه شدکه پاز با آنان به استان کوردوبا حمله نمود و در جدال های سان روکه، لا تابلادا و اونکاتیوو شرکت کرد که در آن رهبران فدرالیست خوان باوتیستا بوستوس و خوان فاکوندو کویروگا شکست خوردند. در بین این دو نبرد گذشته، وی به درجه سرگرد ارتقا یافت و توسط پاز برای آغاز گفتگو با کویروگا فرستاده شد. وی با فدرالیست های سانتیاگو دل استرو به فرماندهی رومان دهزا جنگید و از مرز بومیان محلی آمریکا گذشت. پائونرو پاز را اسیر نمود و ارتش وی را در نبرد لا سیودادلا به فرمان ژنرال گرگوریو آرائوز د لامادرید شکست داد، وی وادار شد به بولیوی دست به فرار شود. [ ۵]
در تاریخ ۱۸۴۳، وی با پترونا مانوئلا د آرئا ای سگورولا، دختر دومین ازدواج ایزیدورا د سگورولا و نوه سرتیپ سباستین د سگورولا و همچنین خواهر رضایی رئیس جمهور خوزه بالیوین ازدواج نمود و وی به طور دیپلماتیک نماینده قلمرو این کشور بود. تولد وی در بولیوی وی روزنامه زمان را در لاپاز بنیاد نمود و آن را تا زمانی که به شیلی منتقل نمود راهنمایی کرد. [ ۶] [ ۷] او در طول اخراج خود با بارتولومه میتر، متحد بوئنوس آیرس که او نیزهم اخراج شده بود، دیدار کرد و دوستی نزدیکی با وی برقرار نمود. زمانی که بالیوین بدون سلاح شد، وی به پرو مهاجرت نمود و بعدها به شیلی رفت و در آن مکان با دومینگو فاوستینو سارمینتو و خوان باوتیستا آلبردی و دیگران ارتباط برقرار نمود. وی قصد داشت اورکیزا را خلع کند، پس همراه با سارمینتو و میتر رهسپار بوئنوس آیرس شد.