ونرا ۲ ( روسی: Венера - 2 به معنای زهره 2 ) ، همچنین به عنوان 3MV - 4 No. 4 شناخته شده یک فضاپیمای اتحاد جماهیر شوروی بود که قصد کشف زهره را داشت. فضاپیمای 3MV - 4 که به عنوان بخشی از برنامه ونرا پرتاب شد، پس از پرواز به زهره، از آن گذشت و نتوانست داده ها را بازگرداند. ونرا ۲ توسط موشک حامل مولنیا پرتاب شد و از سایت ۳۱/۶ پایگاه فضایی بایکونوربه فضا پرتاب شد. این پرتاب در ساعت 05:02 UTC در ۱۲ نوامبر سال ۱۹۶۵ طی سه انجام شد، مرحله اول، قرار دادن فضاپیما و Blok - L مرحله بالا رفتن در مدار زمین قبل از اینکه Blok - L شلیک کند تا ونرا ۲ را به مدار خورشید مرکزی محدود به زهره بکشاند. با حضیض خورشید از ۰٫۷۱۶ AU، اوج از 1. 197 AU، خروج از مرکز از ۰٫۲۵۲، تمایل از ۴٫۲۹ درجه و دوره مداری آن ۳۴۱ روز است.
فضاپیمای ونرا ۲ به دوربین های مختلف مجهز بود، همچنین به یک ردیاب مغناطیس سنج، خورشیدی و کیهانی، آشکارسازهای پیزوالکتریک، تله های یونی، شمارشگر گایگر و گیرنده ها برای اندازه گیری انتشار رادیوی کیهانی نیز مجهز شده است. [ ۴] این فضاپیما نزدیکترین رویکرد خود را به زهره در ساعت 02:52 UTC در ۲۷ فوریه ۱۹۶۶ داشت، که از فاصله ۲۳٬۸۱۰ کیلومتر ( ۱۴٬۷۹۰ مایل ) آن عبور کرد. [ ۲]
در طول پرواز، تمام ابزارهای ونرا ۲ فعال شدند و تماس رادیویی با فضاپیما به حالت تعلیق درآمد. سیستم کاوشگر به این صورت بود که داده ها را با استفاده از ضبط کننده های پردازنده ذخیره کرده و پس از بازگرداندن اطلاعات، آن را به زمین منتقل کند. پس از پرواز، این فضاپیما نتوانست ارتباطات خود را با زمین برقرار کند و در ۴ مارس ۱۹۶۶ گم شد. [ ۴] بررسی خرابی پیش آمده مشخص کرد که فضاپیما به دلیل نقص در سیستم رادیاتور بیش از حد گرم شده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففضاپیمای ونرا ۲ به دوربین های مختلف مجهز بود، همچنین به یک ردیاب مغناطیس سنج، خورشیدی و کیهانی، آشکارسازهای پیزوالکتریک، تله های یونی، شمارشگر گایگر و گیرنده ها برای اندازه گیری انتشار رادیوی کیهانی نیز مجهز شده است. [ ۴] این فضاپیما نزدیکترین رویکرد خود را به زهره در ساعت 02:52 UTC در ۲۷ فوریه ۱۹۶۶ داشت، که از فاصله ۲۳٬۸۱۰ کیلومتر ( ۱۴٬۷۹۰ مایل ) آن عبور کرد. [ ۲]
در طول پرواز، تمام ابزارهای ونرا ۲ فعال شدند و تماس رادیویی با فضاپیما به حالت تعلیق درآمد. سیستم کاوشگر به این صورت بود که داده ها را با استفاده از ضبط کننده های پردازنده ذخیره کرده و پس از بازگرداندن اطلاعات، آن را به زمین منتقل کند. پس از پرواز، این فضاپیما نتوانست ارتباطات خود را با زمین برقرار کند و در ۴ مارس ۱۹۶۶ گم شد. [ ۴] بررسی خرابی پیش آمده مشخص کرد که فضاپیما به دلیل نقص در سیستم رادیاتور بیش از حد گرم شده است. [ ۵]

wiki: ونرا ۲