ونده

لغت نامه دهخدا

ونده. [ وَ دَ / دِ ] ( اِ ) تره تیزک. ( غیاث اللغات از جهانگیری ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( برهان ). به عربی جرجیر خوانند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( برهان ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) تره تیزک : ... و زتره هاوند...

فرهنگ عمید

= تر تیزک

گویش مازنی

/vande/ تور بافته شده از طناب پشمی جهت حمل کاه

واژه نامه بختیاریکا

خانه نشین؛ در بستر بیماری

پیشنهاد کاربران

بپرس