وندال ها

وَندال ها یکی از قبیله های ژرمن بودند که در سده پنجم میلادی به سرزمین امپراتوری روم غربی وارد شدند.
وندال ها در همان سده به مناطق گل ها، اسپانیا، رم و شمال آفریقا تاختند و بخشی از تمدن های آن سامان ها را نابود ساختند. آن ها پیش از ورود به آفریقا چندی در جنوب اسپانیا نشیمن گزیدند و گفته شده که نام اندلس در اسپانیا برگرفته از نام وندلوسیا ( سرزمین وندال ها ) است.
وندال ها که به رهبری گایسریک از سال ۴۲۹ میلادی شروع به تهاجم به شمال آفریقا کرده بودند، سال ۴۳۹ میلادی بر کارتاژ دست یافتند. به عقیده کریس ویکام، تاریخ دان بریتانیایی از دست دادن کارتاژ یکی از مهم ترین نقاط عطف از دست رفتن سلطه رومی ها بر سرزمین های غربی بود و موجب کاهش شدید درآمد مالیاتی امپراتوری روم غربی شد. [ ۱]
از آنجا که وندال ها در سال ۴۵۵ تحت فرمانروایی شاه گایسریک، شهر رم را ویران کردند، به هنگام انقلاب فرانسه که رم را مکانی آرمانی ترسیم می کردند، واژه وندالیسم هم معنی با «ویرانگری» گرفته شد و وارد زبان فرانسه و دیگر زبان های اروپایی شد.
• گودیگیسل ( ۳۵۹—۴۰۶ )
• گوندریک ( ۴۰۷–۴۲۸ )
• گایسریک ( ۴۲۸–۴۷۷ )
• هونریک ( ۴۷۷–۴۸۴ )
• گونتاموند ( ۴۸۴–۴۹۶ )
• تراساموند ( ۴۹۶–۵۲۳ )
• هیلدریک ( ۵۲۳–۵۳۰ )
• گلیمر ( ۵۳۰–۵۳۴ )