ونتو

دانشنامه عمومی

ونتو ( لاتین Venetia, Venetian Vèneto ) ، یکی از ۲۰ ناحیه ایتالیا با جمعیتی حدود ۴٫۸ میلیون نفر و به مرکزیت ونیز است.
امروز این استان یکی از ثروتمندترین و صنعتی ترین استان های ایتالیا است. [ ۱]
ناحیه ونتو نزدیک به ۱۵ درصداز گاوهای ایتالیایی را در خود جای داده اند.
ماهیگیری در سواحل این ناحیه منبع درآمد مهمی تلقی می شود.
مهمترین محصولات کشاورزی آن شامل ذرت ، نخود فرنگی ، سبزیجات ، چغندرقند ، تنباکو و شاهدانه می باشد.
ماسک های سنتی ونیزی، ظروف و اشیای شیشه ای مورانو و تورهای سنتی بورانو از شهرتی جهانی برخوردارند.
دیزل و سافیلو مهمترین برندهای صنعتی آنرا تشکیل می دهند .
ونیز، پادوا و ورونا سالیانه میلیون ها گردشگر را به سمت خود جذب می کنند.
میدان و کلیسای جامع سن مارکو، پل افسوس ها، گراند کانال، پل ریآلتو، کلیسای سانتا ماریا دلاسالوت، کارخانه قدیمی کشتی سازی آرسنال، تفرجگاه اسکله ای ریوا دلی اسکیاوونه، کاخ سانتا سوفیا، مجموعه پگی گوگنهایم، قصر دوک، اپرای لافنیچه، آمفی تئاتر ورونا، موزه و قلعه کاستلوچیو، کلیسای جامع دی سانتا انتونیو از مهمترین جاذبه های گردشگری آن هستند.
دانشگاه پادووا و دانشگاه کافوسکاری ونیز از مهمترین دانشگاه های ایتالیا در این ناحیه قرار دارد.
جشنواره فیلم، فستیوال ماسک و دوسالانه ونیز از مهمترین رویدادهای فرهنگی ایتالیا می باشد.
زبان اغلب مردم این استان زبان ونتی است.
عکس ونتوعکس ونتو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

وِنِتو (Veneto)
کلیسای جامع سنت انتونی پادوآ، کلیسای جامع سنت انتونی پادوآ، ناحیه ای در شمال شرقی ایتالیا، شامل استان های بلونو، پادوا، ترویزو، روویگو، ونیز، و ویچنتسا. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۳۹۵,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت اند از پادوا، ورونا، و ویچنتسا. ونتو بخشی از جلگۀ ایتالیای شمالی را با دلتای رود پو تشکیل داده است؛ بخش هایی از کوه های آلپو دولومیتی و دریاچۀ گاردا در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت اند از پو، آدیجه، برنتا، و پیاوه. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت اند از ورونا، ویتوریو ونتو، و باسانو دِل گراپا. ونسی که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی ها بود و در ۱۷۹۷ به اتریش واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی، در امپراتوری هابسبورگ، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس