ولیک، روستایی است از توابع
بخش بندپی شرقی شهرستان بابل در
استان مازندران ایران.
این روستا در فاصله ۵ کیلومتری شهر جدید
گلوگاه و حدود ۲۰ کیلومتری شهر بابل واقع شده است.
این روستا دارای:
• دبستان
• فروشگاه
• مسجد
• آرامستان
بوده ودرکنار
• جنگل سرسبز
• یک رودخانه زیبابه نام متالون
قراردارد که منظره قشنگی رابه این روستاافزوده است.
از امکانات این روستا می توان به:
• آب شرب لوله کشی
• برق
• گاز
• تلفن ثابت و همراه
اشاره کرد.
این روستا در
دهستان سجادرود قرار دارد و براساس
سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵،
جمعیت آن ۱۶۱ نفر ( ۴۳خانوار ) بوده است. [ ۱]
این روستا در جوار روستاهای فلکا، تشون، تنهاکلا، ناریوران شرقی، ناریوران غربی، زوارده،
کاشیکلا و بهارستان و در مجاورت دو مرتع سرسبز پشته کا و رجه قرار دارد و متشکل از خاندان های گِچو ( گلچوبی، حسن زاده و آقابراری ) ، شفیع نیا ( حیدری ) ، داداش زاده لهی ( رمضانی ) ، خانی نیا، لاغری فیروزجائی، کاظم نسب ( شال ) ، احمدی ( کِره ) ، شهسوارپور ( لنه ) ، شوکا، عبدی، غلامعلی تبار و عرب می باشد.
در گذشته ساکنان این روستا به خاطر دوری از مراکز شهری و مکتب خانه و مدرسه و نبود امکاناتی از قبیل جاده و پل، از نعمت تحصیل و سواد آموزی محروم بوده و بجز تعداد انگشت شمار افراد دارای سواد قرآنی که از طریق سنتی و مکتب خانه آموخته بودند بقیه افراد مطلقا بیسواد بودند، اما امروزه اکثر نسل جوان این روستا تحصیل کرده هستند به طوری که در این جمعیت کم و محرومیت حاکم افرادی از این روستا به مدارک دکتری و فوق لیسانس نیز رسیده اند. از نظر سلامت نیز تعداد افراد معتاد در این روستا صفر بوده و افراد سیگاری به ندرت یافت می شوند.
شغل ساکنان این روستا اغلب کشاورزی و دامداری به صورت سنتی است. محصولات کشاورزی این روستا شامل برنج، کلزا،
مرکبات ( پرتغال، نارنگی، نارنج، لیمو ) و دامداری نیز شامل گاو، گوسفند و طیور است. به دلیل طبیعت بکر این روستا و فضای سبز آن زنبورداری نیز در آن رواج دارد.
نوغان داری ( پرورش کرم ابریشم ) نیز در گذشته به دلیل فراوانی درختان
توت در این روستا رواج داشته که اکنون به دست فراموشی سپرده شده است.