ولیف
لغت نامه دهخدا
ولیف. [ وَ ] ( ع مص ) نوعی از دویدن که پایها با هم افتد. || پی درپی درخشیدن برق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || با هم آمدن قوم برابر. ( منتهی الارب ). با هم آمدن قوم. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید