وَلیان ، عَبْدُالْعَظیم (تهران ۱۳۰۳ـ امریکا ۱۳۷۳ش)
وَلیان ، عَبْدُالْعَظیم
از رجال قدرتمند دورۀ محمدرضا شاه پهلوی . پس از پایان تحصیلات متوسطه وارد ارتش شد و در ۱۳۲۶ برای ادامۀ تحصیلات نظامی به امریکا اعزام شد و در ۱۳۳۵ و ۱۳۴۱ برای تکمیل دوره های آموزشی بار دیگر به امریکا رفت . او همچنین رشتۀ علوم سیاسی را تا سطح لیسانس در دانشگاه تهران گذراند. در دورۀ خدمت در ارتش ، مناصبی به دست آورد و موفق به دریافت چند نشان شد. در آغاز دهۀ ۱۳۴۰ش، با درجۀ سرگردی ، از ارتش کناره گرفت و به امور سیاسی پرداخت. در این ایام دکتریِ علوم سیاسی خود را از دانشگاه تهران گرفت و رفته رفته وارد امور سیاسی و اداری کشور شد. در دورۀ نخست وزیری امیراَسدالله علم ، به سِمت مدیر کل بازرسی وزارت کشاورزی منصوب و سپس به ریاست سازمان اصلاحات ارضی کل کشور رسید (۱۳۴۳) و شش ماه بعد مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره بنگاه خالصجات شد. در ۱۳۴۴ به معاونت وزارت کشاورزی انتخاب و دو سال بعد به عنوان وزیر اصلاحات ارضی و تعاون روستایی تعیین گردید و پس از مدتی امیرعباس هویدا، نخست وزیر، او را به وزارت تعاون و امور روستاها برگزید و در دفتر سیاسی حزب ایران نوین هم عضویت یافت . ولیان مجموعاً هفت سال وزیر بود و در پیشبرد اهداف و برنامه های اصلاحات ارضی نقشی برجسته داشت . در اردیبهشت ۱۳۵۳ پس از کناره گیری از وزارت ، به عنوان استاندار خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوی تعیین شد. در شهریور ۱۳۵۷ از مقام خود کناره گیری کرد و در ۱۶ آبان همان سال دستگیر و زندانی شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی در زندان بود. در روز ۲۲ بهمن از زندان فرار کرد و مخفیانه از کشور گریخت . دادگاه انقلاب اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۸ طی حکمی غیابی او را محکوم کرد. ولیان تا هنگام مرگ در امریکا زندگی می کرد.
وَلیان ، عَبْدُالْعَظیم
از رجال قدرتمند دورۀ محمدرضا شاه پهلوی . پس از پایان تحصیلات متوسطه وارد ارتش شد و در ۱۳۲۶ برای ادامۀ تحصیلات نظامی به امریکا اعزام شد و در ۱۳۳۵ و ۱۳۴۱ برای تکمیل دوره های آموزشی بار دیگر به امریکا رفت . او همچنین رشتۀ علوم سیاسی را تا سطح لیسانس در دانشگاه تهران گذراند. در دورۀ خدمت در ارتش ، مناصبی به دست آورد و موفق به دریافت چند نشان شد. در آغاز دهۀ ۱۳۴۰ش، با درجۀ سرگردی ، از ارتش کناره گرفت و به امور سیاسی پرداخت. در این ایام دکتریِ علوم سیاسی خود را از دانشگاه تهران گرفت و رفته رفته وارد امور سیاسی و اداری کشور شد. در دورۀ نخست وزیری امیراَسدالله علم ، به سِمت مدیر کل بازرسی وزارت کشاورزی منصوب و سپس به ریاست سازمان اصلاحات ارضی کل کشور رسید (۱۳۴۳) و شش ماه بعد مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره بنگاه خالصجات شد. در ۱۳۴۴ به معاونت وزارت کشاورزی انتخاب و دو سال بعد به عنوان وزیر اصلاحات ارضی و تعاون روستایی تعیین گردید و پس از مدتی امیرعباس هویدا، نخست وزیر، او را به وزارت تعاون و امور روستاها برگزید و در دفتر سیاسی حزب ایران نوین هم عضویت یافت . ولیان مجموعاً هفت سال وزیر بود و در پیشبرد اهداف و برنامه های اصلاحات ارضی نقشی برجسته داشت . در اردیبهشت ۱۳۵۳ پس از کناره گیری از وزارت ، به عنوان استاندار خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوی تعیین شد. در شهریور ۱۳۵۷ از مقام خود کناره گیری کرد و در ۱۶ آبان همان سال دستگیر و زندانی شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی در زندان بود. در روز ۲۲ بهمن از زندان فرار کرد و مخفیانه از کشور گریخت . دادگاه انقلاب اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۸ طی حکمی غیابی او را محکوم کرد. ولیان تا هنگام مرگ در امریکا زندگی می کرد.