ولفرام فون اشنباخ

وُلفْرام فون اِشِنْباخ (ح ۱۱۷۰ـ ح ۱۲۲۰م)(Wolfram von Eschenbach)
شاعر آلمانی قرون وسطا. حماسۀ پارسیفال وی، که به سبب تعالی اخلاقی و قدرت تخیلی آن مشهور است، یکی از عمیق ترین آثار ادبی قرون وسطاست. ولفرام، که شوالیۀ تهی دستی اهل باواریا بود، ظاهراً نزد چند لرد سلسلۀ فرانکونیا خدمت کرد. آبِنْسْبرک، ویلدِنبرگ و وِرْتْهایْم از محل هایی است که در حماسه اش از آن ها نام می برد. همچنین مدتی در دربار لاندگراف هرمان اولِ تورینگن زیست، که در آن جا با، والتر فون در فوگلوایده، شاعر بزرگ غنایی قرون وسطا، آشنا شد. آثار بازماندۀ ولفرام، که همه نشانی از شخصیت اصیلش را با خود دارند، مشتمل بر هشت منظومۀ حماسی اند، ازجمله ترانه های صبحگاهی، در وصف وداع عاشقان در صبح؛ حماسۀ پارتسیفال؛ حماسۀ ناتمام ویلْهالْم، که داستان مبارز صلیبی ویلیام اورانژ را بیان می کند؛ و قطعاتی از حماسۀتیتورِل، که به داستان عشق غم انگیز زیگونه می پردازد. تأثیر ولفرام بر شاعران بعدی عمیق بود. در کنار هارْتْمان فون آوئِه و گوتفرید فون اشتراسبورک، از اعضای گروه سه نفرۀ شاعران بزرگ حماسی آلمانی علیای میانه به شمار می رود.