ولسوالی شکی

شهرستان شِکَی، یکی از ولسوالی های ولایت بدخشان است، و در شمال شرق کشور افغانستان قرار دارد. این ولسوالی در سال ۱۳۷۳ خورشیدی از ولسوالی درواز جدا گردید. این ولسوالی هم مرز است از شرق و جنوب با نسی، از جنوب کوف آب، و از شمال غرب و غرب با رود پنج و ناحیهٔ درواز ولایت مختار کوهستان بدخشان، تاجیکستان. راه های مواصلاتی به شکل ابتدایی و موسومی از طریق ولسوالی های یفتل پایان، یاوان ولسوالی راغستان و ولسوالی کوف آب به این ولسوالی ساخته شده، صرف مدت ۴ تا ۵ ماه در فصل گرما بر روی ترافیک باز می باشد مرکز این ولسوالی ۱٬۰۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
اکثر قریه جات این شهرستان در مسیر رود آمو واقع گردیده که هوایی نسبتاً گوارا دارند. اراضی این ولسوالی اکثراً کوهستانی بوده زمین های زراعتی نسبت به ولسوالی های اطراف کمتر دارند اما در میان بیشتر از قریه جات این دیار دریاچه وجود دارد؛ مورد استفاده قرار گرفته زمین ها را آب یاری و آن محیط را سرسبز نموده مردمان این ولسوالی زراعت پیشه و دامدار می باشند.
زراعت این مردم گندم، جو، جواری، باقلو، نخود، مشنگ و ماش بوده و درختان مثمیر آن توت، سیب، انگور، انجیر، زردآلو، شفت آلو، چار مغز و آلو بوده و در ین سال با انکشاف وضعیت ناک، سیب بیروتی و آلوی بخارا نیز غرص و مورد استفاده قرار گرفته است.
دریاچه های آن که از کوه های این شهرستان سرچشمه گرفته اطراف خود را سرسبز نموده به دریای آمو وصل می شوند. اگر کار شود تمام این دریاچه ها به ساختن بندهای متوسط و کوچک مساعد می باشند.
عبارتند از: درگاو سبز، درگاو شیرین نظم، درگاوژارف، درگاو غومی پایان، درگاو ده خواه
قریه جات این شهرستان  :
لروم، اوبغن، شهرسبز، درگگ، استمیج، مشتیو، وجمک، سبزی، راونک، دوآب، شرین نظم، بادکای، فریمان آب، اورچاو، مایلینگ، ارزشک، ژارف، مایمیک، بنی باد، وسکو، میانهٔ ده، لج، خم کسکو، اولان، وچ دوان، غومی پایان، زنگریا، ده خواه، خادره، پرتیل، نوزم، خندک، سونبنگ، ماه نو، نرغو، خوند، دیوک، زنک
آموزش پرورش