ولتامتر

لغت نامه دهخدا

ولتامتر. [ وُ م ِ ] ( فرانسوی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح فیزیک ) آلتی است که برای تجزیه آب به وسیله جریان الکتریک به کار میرود. در این تجزیه ئیدرژن از الکترود منفی و اکسیژن از الکترود مثبت متصاعد میشود. به طور اعم این لفظ بر هر اسبابی که برای الکترولیز به کار رود نیز اطلاق میشود. ابزاری که توسط آن آب به عناصر مرکبه اش ( H و O ) به وسیله جریان الکتریک تجزیه شود.

دانشنامه آزاد فارسی

وُلتامِتر (voltameter)
وُلتامِتر
وُلتامِتر
(یا: کولون سَنج) سلولی الکترولیتی. در گذشته برای اندازه گیری کمیت بار الکتریکی از آن استفاده می کردند. افزایش جرم کاتُد در سلول به منزلۀ نتیجۀ رسوب فلزی روی آن در نظر گرفته می شد که نمک آن در محلول موجود در سلول وجود دارد. به این ترتیب، بار الکتریکی از رابطۀ (فرمول ۱)به دست می آید.فرمول ۱:
در این رابطه، Q بار الکتریکی، m جرم افزوده شده، و Z هم ارز الکتروشیمیایی آن فلز است. اصولاً به هر نوع سلول الکترولیتی دیگر نیز که برای اندازه گیری کمیت های مشابه به کار می رود ولتامتر می گویند.

پیشنهاد کاربران

بپرس