وُلْتا، اَلِسانْدرو (۱۷۴۵ـ۱۸۲۷)(Volta, Alessandro)
وُلْتا، اَلِسانْدرو
فیزیک دان ایتالیایی. استاد دانشگاه پاویا و مخترع اولین پیل الکتریکی، پیل ولتا در ۱۸۰۰، الکتروفورس، مولد الکتروستاتیکی اولیه در ۱۷۷۵، و نوعی الکتروسکوپ یا برق نما بود. ولتا در ۱۷۷۶ با بررسی گاز مُرداب در لاگو ماجوره موفق به کشف متان شد. سپس، اولین برآورد دقیق از نسبت اکسیژن در هوا را، از راه انفجار مخلوط هوا و هیدروژن، برای ازبین بردن اکسیژن به دست آورد. در حدود ۱۷۹۸، این نکته را تشخیص داد که فشار بخار هر مایع مستقل از فشار جوّ است و فقط به دمای آن بستگی دارد. در ۱۷۹۲، ولتا با تکرار آزمایش های فیزیولوژی دان ایتالیایی، لوئیجی گالوانی، با استفاده از فلزات و ماهیچۀ جانوران مرده، به این نتیجه رسید که برخلاف تصور گالوانی، سرچشمۀ تولید برق را باید اتصال دو فلز متفاوت دانست نه ماهیچۀ جانور. ولتا با استفاده از برآوردهایی که با آزمایش فلزات روی زبان خود و حس ناشی از آن ها به دست آورد، حتی توانست فهرستی از فلزات به ترتیب قدرت تولید برق فراهم آورد و مجموعۀ محرک های الکتریکی را مشخص کند. در ۱۸۰۰، ولتا دو نحوۀ آرایش فلزات رسانا را شرح داد که منجر به تولید برق می شود. یکی از این دو نحوۀ آرایش، پیلی متشکل از قرص های نقره و روی بود که با مقوایی آغشته به آب نمک ازهم جدا می شدند. پیشنهاد دیگر او، مجموعه ای از شیشه های محتوی آب نمک یا مواد قلیایی بود که در آن ها الکترودهای دو فلزی خمیده شده را فرو می بردند. عرضۀ پیل الکتریکی ولتا رویدادی بسیار مهم و جنجال برانگیز بود، زیرا برای اولین بار جریان الکتریکی با شدت بالا تولید می شد.
وُلْتا، اَلِسانْدرو
فیزیک دان ایتالیایی. استاد دانشگاه پاویا و مخترع اولین پیل الکتریکی، پیل ولتا در ۱۸۰۰، الکتروفورس، مولد الکتروستاتیکی اولیه در ۱۷۷۵، و نوعی الکتروسکوپ یا برق نما بود. ولتا در ۱۷۷۶ با بررسی گاز مُرداب در لاگو ماجوره موفق به کشف متان شد. سپس، اولین برآورد دقیق از نسبت اکسیژن در هوا را، از راه انفجار مخلوط هوا و هیدروژن، برای ازبین بردن اکسیژن به دست آورد. در حدود ۱۷۹۸، این نکته را تشخیص داد که فشار بخار هر مایع مستقل از فشار جوّ است و فقط به دمای آن بستگی دارد. در ۱۷۹۲، ولتا با تکرار آزمایش های فیزیولوژی دان ایتالیایی، لوئیجی گالوانی، با استفاده از فلزات و ماهیچۀ جانوران مرده، به این نتیجه رسید که برخلاف تصور گالوانی، سرچشمۀ تولید برق را باید اتصال دو فلز متفاوت دانست نه ماهیچۀ جانور. ولتا با استفاده از برآوردهایی که با آزمایش فلزات روی زبان خود و حس ناشی از آن ها به دست آورد، حتی توانست فهرستی از فلزات به ترتیب قدرت تولید برق فراهم آورد و مجموعۀ محرک های الکتریکی را مشخص کند. در ۱۸۰۰، ولتا دو نحوۀ آرایش فلزات رسانا را شرح داد که منجر به تولید برق می شود. یکی از این دو نحوۀ آرایش، پیلی متشکل از قرص های نقره و روی بود که با مقوایی آغشته به آب نمک ازهم جدا می شدند. پیشنهاد دیگر او، مجموعه ای از شیشه های محتوی آب نمک یا مواد قلیایی بود که در آن ها الکترودهای دو فلزی خمیده شده را فرو می بردند. عرضۀ پیل الکتریکی ولتا رویدادی بسیار مهم و جنجال برانگیز بود، زیرا برای اولین بار جریان الکتریکی با شدت بالا تولید می شد.
wikijoo: ولتا،_الساندرو_(۱۷۴۵ـ۱۸۲۷)