ولایت فَراه ولایتی در باختر افغانستان که از غرب با ایران، شمال با ولایت هرات، از جنوب با ولایت نیمروز، از جنوب شرق با ولایت هلمند و از شرق با ولایت غور همسایه است. مرکز این ولایت، شهر فراه است. جمعیت فراه براساس برآورد سال ۲۰۱۵ حدود ۵۷۶ هزار نفر بوده است که تنها نیمی از آن ها شهرنشین هستند.
... [مشاهده متن کامل]
ولایت فراه از جمله مناطق خشک و نیمه بیابانی افغانستان است که هوای آن، در فصل تابستان بسیار گرم می شود. هوای آن جا در فصل زمستان، معتدل و گاهی مواقع سرد است. یکی از بزرگ ترین محصولات این ولایت، عناب ( یا عَناپ به لهجهٔ محلی ) می باشد.
ولایت فراه از حاصلخیزترین ولایات افغانستان به حساب می آید و از میوه های مشهور آن می توان به هندوانه ( تربوز ) ، انار، انگور و عناب نام برد.
پشتون ها و تاجیک ها اکثریت جمعیت این ولایت را تشکیل می دهند و زبان های فارسی دری و پشتو در آن رایج است. فراه رود و خاش رود دو رود مهم جاری در این ولایت هستند.
از جمله اقدامات مهم و اساسی اسکندر در کشورهای تحت استیلا و تسلط خود می توان به موضوع دِژسازی اشاره کرد. مقدونی ها در قوسی بزرگ از هرات در غرب تا قندهار در جنوب و تا آمودریا ( یونانی: Oxus ) در شمال برپا کرد. یکی از آن اسکندریه ها، اسکندریه فراه می باشد که به نام پروفتازیا ( Alexandria in Prophtasia ) یاد می شد و پایتخت سرزمین باستانی زرنگ یا همان سیستان امروزی بود. اسکندر مقدونی پروفتازیا را در اکتبر، ۳۳۰ ق. م. بنا کرد.
براساس برآوردهای صورت گرفته از تنوع جمعیتی این ولایت توسط دانشگاه عالی نیروی دریایی آمریکا در سال ۲۰۰۹ میلادی، ۵۰ درصد از جمعیت فراه را اقوام تاجیک، ۴۵ درصد را پشتون و بقیه را نیز دیگر اقوام از جمله بلوچ ها تشکیل می دهند. زبان مادری بیشتر مردم ولایت فراه فارسی دری با لهجهٔ فراهی است.
ولایت فراه ۱۱ ولسوالی دارد. ولسوالی های اناردره، لاش وجوین، پرچمن و پشت رود اکثراً تاجیک نشین هستند. ولسوالی های بکواه، بالابلوک، خاک سفید و گلستان اکثراً پشتون نشین هستند. ولسوالی های قلعهٔ کاه و شیب کوه مسکن پشتون ها و تاجیک هاست. ولسوالی فراه شامل تاجیک ها و پشتون ها می شود. ترکیب قومیتی ولایت فراه در فصل های مختلف به جهت مهاجرت کوچی ها - عشایر پشتون متغیر می باشد.
پشتون های ولایت از پشتون های درانی: چهار قبیلهٔ مهم آن ها علیزی، بارکزی، نورزی، و سدوزی مشهور به ( تیموری - نسل تیمورشاه پسر احمدشاه بابا ابدالی سدوزی ) و یک شاخه از پشتون های غلجایی و سوری اند. ۹۲ درصد مردم سنی و ۸ درصد مذهب شیعه دارند. خشخاش، گندم، برنج، ذرت و جو کشت های رایج در این ولایت هستند. کمتر از ۱۰ درصد مردم به آب لوله کشی دسترسی دارند و برق ولایت هم عمدتاً از ایران وارد می شود. بیمارستان مرکزی در ولایت فراه موجود است اما از امکانات کمی برخوردار است و همچنان ۱۲ کلینیک درمانی در آن فعال می باشد. ۱۴۹ مدرسهٔ ابتدایی و ۴۹ مدرسهٔ ثانوی در این ولایت دایر است.
... [مشاهده متن کامل]
ولایت فراه از جمله مناطق خشک و نیمه بیابانی افغانستان است که هوای آن، در فصل تابستان بسیار گرم می شود. هوای آن جا در فصل زمستان، معتدل و گاهی مواقع سرد است. یکی از بزرگ ترین محصولات این ولایت، عناب ( یا عَناپ به لهجهٔ محلی ) می باشد.
ولایت فراه از حاصلخیزترین ولایات افغانستان به حساب می آید و از میوه های مشهور آن می توان به هندوانه ( تربوز ) ، انار، انگور و عناب نام برد.
پشتون ها و تاجیک ها اکثریت جمعیت این ولایت را تشکیل می دهند و زبان های فارسی دری و پشتو در آن رایج است. فراه رود و خاش رود دو رود مهم جاری در این ولایت هستند.
از جمله اقدامات مهم و اساسی اسکندر در کشورهای تحت استیلا و تسلط خود می توان به موضوع دِژسازی اشاره کرد. مقدونی ها در قوسی بزرگ از هرات در غرب تا قندهار در جنوب و تا آمودریا ( یونانی: Oxus ) در شمال برپا کرد. یکی از آن اسکندریه ها، اسکندریه فراه می باشد که به نام پروفتازیا ( Alexandria in Prophtasia ) یاد می شد و پایتخت سرزمین باستانی زرنگ یا همان سیستان امروزی بود. اسکندر مقدونی پروفتازیا را در اکتبر، ۳۳۰ ق. م. بنا کرد.
براساس برآوردهای صورت گرفته از تنوع جمعیتی این ولایت توسط دانشگاه عالی نیروی دریایی آمریکا در سال ۲۰۰۹ میلادی، ۵۰ درصد از جمعیت فراه را اقوام تاجیک، ۴۵ درصد را پشتون و بقیه را نیز دیگر اقوام از جمله بلوچ ها تشکیل می دهند. زبان مادری بیشتر مردم ولایت فراه فارسی دری با لهجهٔ فراهی است.
ولایت فراه ۱۱ ولسوالی دارد. ولسوالی های اناردره، لاش وجوین، پرچمن و پشت رود اکثراً تاجیک نشین هستند. ولسوالی های بکواه، بالابلوک، خاک سفید و گلستان اکثراً پشتون نشین هستند. ولسوالی های قلعهٔ کاه و شیب کوه مسکن پشتون ها و تاجیک هاست. ولسوالی فراه شامل تاجیک ها و پشتون ها می شود. ترکیب قومیتی ولایت فراه در فصل های مختلف به جهت مهاجرت کوچی ها - عشایر پشتون متغیر می باشد.
پشتون های ولایت از پشتون های درانی: چهار قبیلهٔ مهم آن ها علیزی، بارکزی، نورزی، و سدوزی مشهور به ( تیموری - نسل تیمورشاه پسر احمدشاه بابا ابدالی سدوزی ) و یک شاخه از پشتون های غلجایی و سوری اند. ۹۲ درصد مردم سنی و ۸ درصد مذهب شیعه دارند. خشخاش، گندم، برنج، ذرت و جو کشت های رایج در این ولایت هستند. کمتر از ۱۰ درصد مردم به آب لوله کشی دسترسی دارند و برق ولایت هم عمدتاً از ایران وارد می شود. بیمارستان مرکزی در ولایت فراه موجود است اما از امکانات کمی برخوردار است و همچنان ۱۲ کلینیک درمانی در آن فعال می باشد. ۱۴۹ مدرسهٔ ابتدایی و ۴۹ مدرسهٔ ثانوی در این ولایت دایر است.
