وِلاسْکو ایبارا، خوزه ماریا (۱۸۹۳ـ۱۹۷۹)(Velasco Ibarra, Jose Maria)
وِلاسْکو ایبارا، خوزه ماریا
دولتمرد اکوادوری. در دوران پس از جنگ جهانی دوم بر حیات سیاسی اکوادور حاکم بود، و پنج بار (۱۹۳۴ـ۱۹۳۵؛ ۱۹۴۴ـ۱۹۴۷؛ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۱؛ و ۱۹۶۸ـ۱۹۷۲) در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد، اما فقط یک دوره را کاملاً به پایان رساند. محبوب مردم اکوادور بود، اما مدیریتی آشفته داشت و غالباً به تغییرات ناگهانی در خط مشی یا سیاست های نامناسب اقتصادی، و سرکوب و حتی مداخلۀ نظامی دست می زد. در زندگی سیاسی اش دو بار به ریاست جمهوری انتخاب و سرنگون شد، تا آن که در ۱۹۵۲ جانشین گالو پلاسا لاسو شد. سومین و یگانه دورۀ کامل زمامداری اش با سانسور شدید رسانه ها و سرمایه گذاری زیربنایی در دوره ای از ثبات اقتصادی همراه بود. در ۱۹۶۰ تغییراتی در ساختار اجتماعی ـ اقتصادی کشور آغاز کرد، و در شیوۀ حکومتی اش به ایجاد جناح قدرتمند مخالف از دو حزب اصلی لیبرال ها و محافظه کاران موفق شد. به دستور شورای نظامی مجبور به استعفا شد (۱۹۶۱). درپی وخامت مشکلات اقتصادی (۱۹۶۸ـ۱۹۷۲)، دشمنی و هرج و مرج سیاسی در اکوادور بالا گرفت. ولاسکو ایبارا در دوره های مختلف زمامداری اش بسیاری از سیاست های موفق دولت های گذشته را متوقف کرد یا تغییر داد، و بسیاری از اعضای مخالف به این باور رسیدند که او با این اقدامات از رشد اقتصاد ملی جلوگیری کرد. در ژوئن ۱۹۷۰ با بروز آشوب ها و نارضایتی عمومی، با حمایت ارتش حکومت دیکتاتوری برقرار کرد، اما شورایی نظامی وی را سرنگون و ژنرال گیلیِرمو رودریگس لارا را جانشین او کرد.
وِلاسْکو ایبارا، خوزه ماریا
دولتمرد اکوادوری. در دوران پس از جنگ جهانی دوم بر حیات سیاسی اکوادور حاکم بود، و پنج بار (۱۹۳۴ـ۱۹۳۵؛ ۱۹۴۴ـ۱۹۴۷؛ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۱؛ و ۱۹۶۸ـ۱۹۷۲) در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد، اما فقط یک دوره را کاملاً به پایان رساند. محبوب مردم اکوادور بود، اما مدیریتی آشفته داشت و غالباً به تغییرات ناگهانی در خط مشی یا سیاست های نامناسب اقتصادی، و سرکوب و حتی مداخلۀ نظامی دست می زد. در زندگی سیاسی اش دو بار به ریاست جمهوری انتخاب و سرنگون شد، تا آن که در ۱۹۵۲ جانشین گالو پلاسا لاسو شد. سومین و یگانه دورۀ کامل زمامداری اش با سانسور شدید رسانه ها و سرمایه گذاری زیربنایی در دوره ای از ثبات اقتصادی همراه بود. در ۱۹۶۰ تغییراتی در ساختار اجتماعی ـ اقتصادی کشور آغاز کرد، و در شیوۀ حکومتی اش به ایجاد جناح قدرتمند مخالف از دو حزب اصلی لیبرال ها و محافظه کاران موفق شد. به دستور شورای نظامی مجبور به استعفا شد (۱۹۶۱). درپی وخامت مشکلات اقتصادی (۱۹۶۸ـ۱۹۷۲)، دشمنی و هرج و مرج سیاسی در اکوادور بالا گرفت. ولاسکو ایبارا در دوره های مختلف زمامداری اش بسیاری از سیاست های موفق دولت های گذشته را متوقف کرد یا تغییر داد، و بسیاری از اعضای مخالف به این باور رسیدند که او با این اقدامات از رشد اقتصاد ملی جلوگیری کرد. در ژوئن ۱۹۷۰ با بروز آشوب ها و نارضایتی عمومی، با حمایت ارتش حکومت دیکتاتوری برقرار کرد، اما شورایی نظامی وی را سرنگون و ژنرال گیلیِرمو رودریگس لارا را جانشین او کرد.