ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین ( زادهٔ ۷ اکتبر ۱۹۵۲ ) سیاست مدار روسی و افسر اطلاعاتی سابق است که به عنوان رئیس جمهور کنونی روسیه فعالیت می کند. او از ۲۰۱۲ میلادی در این سمت در حال خدمت است و پیش از آن نیز از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ میلادی این سمت را بر عهده داشت. همچنین او از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ میلادی و مجدداً از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ نیز نخست وزیر روسیه بود. پوتین پس از الکساندر لوکاشنکو، دومین رئیس جمهور اروپایی است که طولانی ترین مدت دورهٔ ریاست جمهوری را بر عهده داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
پوتین دانش آموختهٔ رشتهٔ حقوق از دانشگاه دولتی سن پترزبورگ به سال ۱۹۷۵ است. او برای ۱۶ سال افسر اطلاعاتی خارجی کاگ ب بود و پیش از کناره گیری اش در ۱۹۹۱ به منظور آغاز فعالیت سیاسی در سن پترزبورگ، به درجهٔ سرهنگ دومی رسید. سپس در ۱۹۹۶ به مسکو رفت تا به کابینهٔ رئیس جمهور بوریس یلتسین بپیوندد. او مدت کوتاهی را به عنوان راهبر سرویس امنیت فدرال روسیه ( FSB ) و وزیر شورای امنیت، پیش از برگزیده شدن به نخست وزیری در اوت ۱۹۹۹ خدمت کرد. پس از کناره گیری یلتسین، کمتر از چهار ماه پس از گزینش بی درنگش برای نخستین دوره ریاست جمهوری، پوتین رئیس جمهور کنشگر شده و دوباره در ۲۰۰۴ نیز رئیس جمهور شد. از آنجا که در آن زمان از نظر قانون اساسی دوره ریاست جمهوری اش به دو دورهٔ پیاپی محدود شده بود؛ پوتین مجدداً از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ تحت سرپرستی دمیتری مدودف به عنوان نخست وزیر خدمت کرد و در انتخاباتی در سال ۲۰۱۲ به ریاست جمهوری بازگشت؛ این انتخابات به دلیل اعتراضات و ادعاهایی مبنی بر تقلب خدشه دار گشت. او مجدداً در ۲۰۱۸ برای ریاست جمهوری انتخاب شد. در آوریل ۲۰۲۱، پس از یک همه پرسی، بازنگری قانون اساسی را تبدیل به قانون کرد؛ این بازنگری باعث شد دو بار دیگر برگزیده شود و امکان ریاست جمهوری اش را تا سال ۲۰۳۶ میلادی نیز گسترش دهد.
طی نخستین دوران تصدی پوتین بر مقام ریاست جمهوری، اقتصاد روسیه به مدت هشت سال پیاپی رشد کرد، به طوری که GDP اندازه گیری شده بر حسب قدرت خرید ۷۲٪ افزایش یافت، درآمدهای حقیقی با ضریب ۲٫۵ رشد کرده و دستمزدها نیز بیش از سه برابر شدند؛ بیکاری و فقر به کمتر از نصف رسیدند و خرسندی خودارزیابی شدهٔ روس ها از زندگی خود به میزان اعتناپذیری افزایش یافت. این رشد نتیجهٔ این موارد بود: افزایش پنج برابری در قیمت نفت و گاز که عمدهٔ صادرات روسیه را تشکیل می دهد، بازیابی از رکود پسا - کمونیستی و بحران های مالی، افزایش سرمایه گذاری خارجی و سیاست های محتاطانه اقتصادی و مالی. همچنین پوتین باعث پیروزی روسیه در جنگ دوم چچن شد. تحت نخست وزیری مدودف، اصلاحات نظامی و سیاسی بزرگ مقیاس و همچنین پیروزی روسیه را در جنگ روسیه و گرجستان پیریزی کرد. طی سومین دوره ریاست جمهوری اش، سقوط قیمت نفت همراه با تحریم های اعمال شده از آغاز ۲۰۱۴، پس از مداخله نظامی روسیه در اوکراین و الحاق کریمه، منجر به کاهش GDP به ۳٫۷٪ تا ۲۰۱۵ میلادی گشت، گرچه که اقتصاد روسیه تا ۲۰۱۶ رشد ۰٫۳ درصدی را در GDP تجربه نمود. سایر پیشرفت ها تحت رهبری پوتین شامل این مواردند: ساخت خط لوله، ترمیم سامانهٔ ناوبری ماهواره ای گلوناس و ایجاد زیرساخت های رویدادهای بین المللی چون المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸. در فوریهٔ ۲۰۲۲، پوتین دستور حمله تمام عیاری را علیه اوکراین صادر کرد و آن را عملیات ویژهٔ نظامی نامید. در مارس ۲۰۲۳، دیوان کیفری بین المللی حکم بازداشت او و ماریا لووا - بلوا، مقام روسی، را به دلیل ربودن کودکان از اوکراین صادر کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پوتین دانش آموختهٔ رشتهٔ حقوق از دانشگاه دولتی سن پترزبورگ به سال ۱۹۷۵ است. او برای ۱۶ سال افسر اطلاعاتی خارجی کاگ ب بود و پیش از کناره گیری اش در ۱۹۹۱ به منظور آغاز فعالیت سیاسی در سن پترزبورگ، به درجهٔ سرهنگ دومی رسید. سپس در ۱۹۹۶ به مسکو رفت تا به کابینهٔ رئیس جمهور بوریس یلتسین بپیوندد. او مدت کوتاهی را به عنوان راهبر سرویس امنیت فدرال روسیه ( FSB ) و وزیر شورای امنیت، پیش از برگزیده شدن به نخست وزیری در اوت ۱۹۹۹ خدمت کرد. پس از کناره گیری یلتسین، کمتر از چهار ماه پس از گزینش بی درنگش برای نخستین دوره ریاست جمهوری، پوتین رئیس جمهور کنشگر شده و دوباره در ۲۰۰۴ نیز رئیس جمهور شد. از آنجا که در آن زمان از نظر قانون اساسی دوره ریاست جمهوری اش به دو دورهٔ پیاپی محدود شده بود؛ پوتین مجدداً از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ تحت سرپرستی دمیتری مدودف به عنوان نخست وزیر خدمت کرد و در انتخاباتی در سال ۲۰۱۲ به ریاست جمهوری بازگشت؛ این انتخابات به دلیل اعتراضات و ادعاهایی مبنی بر تقلب خدشه دار گشت. او مجدداً در ۲۰۱۸ برای ریاست جمهوری انتخاب شد. در آوریل ۲۰۲۱، پس از یک همه پرسی، بازنگری قانون اساسی را تبدیل به قانون کرد؛ این بازنگری باعث شد دو بار دیگر برگزیده شود و امکان ریاست جمهوری اش را تا سال ۲۰۳۶ میلادی نیز گسترش دهد.
طی نخستین دوران تصدی پوتین بر مقام ریاست جمهوری، اقتصاد روسیه به مدت هشت سال پیاپی رشد کرد، به طوری که GDP اندازه گیری شده بر حسب قدرت خرید ۷۲٪ افزایش یافت، درآمدهای حقیقی با ضریب ۲٫۵ رشد کرده و دستمزدها نیز بیش از سه برابر شدند؛ بیکاری و فقر به کمتر از نصف رسیدند و خرسندی خودارزیابی شدهٔ روس ها از زندگی خود به میزان اعتناپذیری افزایش یافت. این رشد نتیجهٔ این موارد بود: افزایش پنج برابری در قیمت نفت و گاز که عمدهٔ صادرات روسیه را تشکیل می دهد، بازیابی از رکود پسا - کمونیستی و بحران های مالی، افزایش سرمایه گذاری خارجی و سیاست های محتاطانه اقتصادی و مالی. همچنین پوتین باعث پیروزی روسیه در جنگ دوم چچن شد. تحت نخست وزیری مدودف، اصلاحات نظامی و سیاسی بزرگ مقیاس و همچنین پیروزی روسیه را در جنگ روسیه و گرجستان پیریزی کرد. طی سومین دوره ریاست جمهوری اش، سقوط قیمت نفت همراه با تحریم های اعمال شده از آغاز ۲۰۱۴، پس از مداخله نظامی روسیه در اوکراین و الحاق کریمه، منجر به کاهش GDP به ۳٫۷٪ تا ۲۰۱۵ میلادی گشت، گرچه که اقتصاد روسیه تا ۲۰۱۶ رشد ۰٫۳ درصدی را در GDP تجربه نمود. سایر پیشرفت ها تحت رهبری پوتین شامل این مواردند: ساخت خط لوله، ترمیم سامانهٔ ناوبری ماهواره ای گلوناس و ایجاد زیرساخت های رویدادهای بین المللی چون المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸. در فوریهٔ ۲۰۲۲، پوتین دستور حمله تمام عیاری را علیه اوکراین صادر کرد و آن را عملیات ویژهٔ نظامی نامید. در مارس ۲۰۲۳، دیوان کیفری بین المللی حکم بازداشت او و ماریا لووا - بلوا، مقام روسی، را به دلیل ربودن کودکان از اوکراین صادر کرد.
