ولادیمیر تاتلین

ولادیمیر یوگرافوویچ تاتلین ( به انگلیسی: Vladimir Yevgraphovich Tatlin; روسی: Влади́мир Евгра́фович Та́тлин؛ ۲۸ دسامبر ۱۸۸۵ – ۳۱ مهٔ ۱۹۵۳ ) [ ۱] یک نقاش و معمار اهل اتحاد جماهیر شوروی بود. او همراه با کازیمیر ماله ویچ از مهم ترین شخصیت های آوانگارد جنبش هنری اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۲۰ به شمار می رود و بعدها به مهم ترین هنرمند در جنبش ساخت گرایی یا کنستراکتیویسم تبدیل شد. او معروف ترین طراحی خود برای برج غول پیکر «یادمان انترناسیونال سوم» که بیشتر به عنوان «برج تاتلین» شناخته شده را در سال ۱۹۱۹ آغاز کرد. [ ۲]
تاتلین در خارکف متولد شد. [ ۱] پدر او یک مهندس راه آهن و مادرش یک شاعر بود. مادر ولادمیر دو سال پس از تولد وی درگذشت و پدرش پس از زمان کوتاهی از مرگ همسر دوباره ازدواج کرد. ولادمیر هنگامی که بیش از ۱۸ سال نداشت از خانه فرار کرد تا دریانورد شود. او به عنوان یک تاجر دریانورد در دانشکده افسری تحصیل کرد و مدتی را در خارج از کشور گذراند. تاتلین در سال ۱۹۰۴ پس از نخستین سفر دریایی خود به مصر که تا پایان عمر از آن به نیکی یاد می کرد، به میهن بازگشت و اندکی بعد به مدرسه هنری «پنزا» وارد شد. در این مدرسه بود که او به عنوان شاگردی با استعداد و دارای معلومات شناخته شد. [ ۳] او همچنین به عنوان یک خواننده در اوکراین و یک نوازنده حرفه ای باندورا در خارج از کشور کار کرد. [ ۴]
تاتلین به سال ۱۹۱۰ به مسکو رفت و کار حرفه ای او در هنر به عنوان یک نقاش شمایل در مسکو با حضور در مدرسه نقاشی، مجسمه سازی و معماری مسکو آغاز شد. او در یک آتلیه مشترک با «الکساندر وسنین» مشغول به کار شد. یک سال بعد دلیل این که می خواست به عنوان نقاشی غیر وابسته و به صورتی انفرادی شروع به کار کند مدرسه را ترک نمود و بلافاصله بعد از آن کارهای خود را در نمایشگاه «اتحادیه هنرمندان روسیه» فرستاد. در این نمایشگاه بیشتر محصلین مدارس مسکو کارهای خود را به تماشا می گذاشتند. [ ۳]
در سال ۱۹۱۷ به وسیله لاریونف اولین مرحله کار خود را با هنرمندان پیشرو آغاز نمود بدین ترتیب که یازده تابلو از کارهای خود را به نمایشگاه اتحادیه جوانان فرستاد. کارهای او شامل طراحی از اجسام بیجان بود که تحت تأثیری از هنرمندان قرار داشت و همچنین شامل تعدادی طرح از دریا بود. [ ۳]
تاتلین برای طراحی بنای یادمان انترناسیونال سوم که به نام برج تاتلین نیز شناخته می شود به عنوان یک معمار به شهرت رسید. برنامه ریزی این طرح از سال ۱۹۱۹ آغاز شد. این بنای یادبود قرار بود برج بلندی از آهن، شیشه و فولاد باشد که به مراتب بلندتر از برج ایفل در پاریس ساخته شود. این برج بنا بود با ۱۳۰۰ فوت ارتفاع ( تقریباً معادل ۴۰۰ متر ) یک سوم از ایفل بلندتر باشد. در این طرح یک جفت ساختار آهنی و فولادی مارپیچی، سه بلوک ساختمان را با پنجره های شیشه ای که در سرعت های مختلف می چرخیدند را در بر می گیرند این سه ساختار متحرک یکی به شکل یک مکعب با یک بار گردش در سال؛ دومین به شکل یک هرم یک بار در ماه؛ و سومین یک استوانه یک بار در روز پیش بینی شده بود. به دلیل مشکلات مالی و اجرایی این برج هرگز ساخته نشد. [ ۵]