ولادیمیر بوکوفسکی ( روسی: Влади́мир Константи́нович Буко́вский؛ ۳۰ دسامبر ۱۹۴۲ – ۲۷ اکتبر ۲۰۱۹ ) نویسنده، فعال حقوق بشر، سیاستمدار و دگراندیش اهل اتحاد جماهیر شوروی بود. او اصلیتش بریتانیایی بود، اما در روسیه متولد شد. از اواخر دهه ۱۹۵۰ تا اواسط دهه ۱۹۷۰، او یک چهره برجسته در جنبش مخالف اتحاد جماهیر شوروی بود که در داخل و خارج از کشور شناخته شده بود. او در مجموع دوازده سال را در زندانهای روان پزشکی - بیمارستان ها، اردوگاه های کار و زندان های اتحاد جماهیر شوروی گذراند.
... [مشاهده متن کامل]
پس از اخراج از اتحاد جماهیر شوروی در اواخر ۱۹۷۶، بوکوفسکی همچنان در مخالفت آشکار با نظام شوروی و کاستی های رژیم های جانشین آن در روسیه باقی ماند. او که یک فعال، نویسنده و فیزیولوژیست عصبی بود، به خاطر نقشش در کمپین افشاسازی و توقف سوء استفاده سیاسی از روان پزشکی در اتحاد جماهیر شوروی تجلیل می شود.
ولادیمیر عضو شورای مشورتی بین المللی بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم، مدیر صندوق سپاس ( که در ۱۹۹۸ برای بزرگداشت و حمایت از مخالفان سابق تأسیس شد ) ، و همچنین عضو شورای بین المللی بنیاد حقوق بشر مستقر در نیویورک بود، بوکوفسکی عضو ارشد مؤسسه کاتو در واشینگتن دی سی نیز بود.
در سال ۲۰۰۱، ولادیمیر بوکوفسکی مدال آزادی ترومن - ریگان را دریافت کرد، که از ۱۹۹۳ هر ساله توسط بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم اعطا می شود.
ولادیمیر بوکوفسکی از پدر و مادری روسی در شهر بلبی در جمهوری سوسیالیستی خودمختار باشقیر ( جمهوری باشقورتستان در فدراسیون روسیه ) به دنیا آمد که خانواده اش در طول جنگ جهانی دوم به آنجا تبعید شدند. پس از جنگ او و پدر و مادرش به مسکو بازگشتند، جایی که پدرش کنستانتین ( ۱۹۰۸–۱۹۷۶ ) روزنامه نگار معروف شوروی بود. ولادیمیر در آخرین سال تحصیلی خود در مدرسه به دلیل ایجاد و ویرایش یک مجله غیرمجاز اخراج شد. برای برآورده کردن شرایط درخواست پذیرش در دانشگاه، تحصیلات متوسطه خود را در کلاس های شبانه به پایان رساند. بوکوفسکی در رشته زیست شناسی در دانشگاه دولتی مسکو ثبت نام کرد، اما در سن ۱۹ سالگی به دلیل انتقاد از کومسومول، یعنی اتحادیه کمونیست های جوان، اخراج شد.
در سپتامبر ۱۹۶۰، بوکوفسکی برای تحصیل در رشته زیست شناسی وارد دانشگاه مسکو شد. در آنجا او و برخی از دوستانش تصمیم گرفتند که شعرخوانی غیررسمی را در میدان مایاکوفسکی که پس از پرده برداری از مجسمه شاعر در مرکز مسکو در ۱۹۵۸ ایجاد شد آغاز کرده و اشعار او را احیا کنند. آنها با شرکت کنندگان قبلی از جمله ولادیمیر اوسیپوف، سردبیر بومرنگ ( ۱۹۶۰ ) ، و یوری گالانسکوف که دو نمونه از سمیزدات ادبی، ققنوس ( ۱۹۶۱ ) را صادر کرده بودند، تماس گرفتند. در آن زمان بوکوفسکی ۱۹ ساله یادداشت های انتقادی خود را در مورد اتحادیه جوانان کمونیست یا کومسومول نوشت. بعداً این متن توسط کاگ ب با عنوان «تزهایی در مورد فروپاشی کومسومول» شناخته شد. بوکوفسکی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را به عنوان یک «جامعه غیرقانونی» که با یک بحران ایدئولوژیک حاد مواجه است، نشان داد. او اظهار داشت که کومسومول «مرده» است، زیرا اقتدار اخلاقی و معنوی خود را از دست داده بود و خواستار دموکراتیک شدن آن شد. این متن و سایر فعالیت های او، بوکوفسکی را مورد توجه مقامات قرار داد. او پیش از اخراج از دانشگاه در پاییز ۱۹۶۱ دو بار مورد بازجویی قرار گرفت و پس از آن دستگیر و زندانی شد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از اخراج از اتحاد جماهیر شوروی در اواخر ۱۹۷۶، بوکوفسکی همچنان در مخالفت آشکار با نظام شوروی و کاستی های رژیم های جانشین آن در روسیه باقی ماند. او که یک فعال، نویسنده و فیزیولوژیست عصبی بود، به خاطر نقشش در کمپین افشاسازی و توقف سوء استفاده سیاسی از روان پزشکی در اتحاد جماهیر شوروی تجلیل می شود.
ولادیمیر عضو شورای مشورتی بین المللی بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم، مدیر صندوق سپاس ( که در ۱۹۹۸ برای بزرگداشت و حمایت از مخالفان سابق تأسیس شد ) ، و همچنین عضو شورای بین المللی بنیاد حقوق بشر مستقر در نیویورک بود، بوکوفسکی عضو ارشد مؤسسه کاتو در واشینگتن دی سی نیز بود.
در سال ۲۰۰۱، ولادیمیر بوکوفسکی مدال آزادی ترومن - ریگان را دریافت کرد، که از ۱۹۹۳ هر ساله توسط بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم اعطا می شود.
ولادیمیر بوکوفسکی از پدر و مادری روسی در شهر بلبی در جمهوری سوسیالیستی خودمختار باشقیر ( جمهوری باشقورتستان در فدراسیون روسیه ) به دنیا آمد که خانواده اش در طول جنگ جهانی دوم به آنجا تبعید شدند. پس از جنگ او و پدر و مادرش به مسکو بازگشتند، جایی که پدرش کنستانتین ( ۱۹۰۸–۱۹۷۶ ) روزنامه نگار معروف شوروی بود. ولادیمیر در آخرین سال تحصیلی خود در مدرسه به دلیل ایجاد و ویرایش یک مجله غیرمجاز اخراج شد. برای برآورده کردن شرایط درخواست پذیرش در دانشگاه، تحصیلات متوسطه خود را در کلاس های شبانه به پایان رساند. بوکوفسکی در رشته زیست شناسی در دانشگاه دولتی مسکو ثبت نام کرد، اما در سن ۱۹ سالگی به دلیل انتقاد از کومسومول، یعنی اتحادیه کمونیست های جوان، اخراج شد.
در سپتامبر ۱۹۶۰، بوکوفسکی برای تحصیل در رشته زیست شناسی وارد دانشگاه مسکو شد. در آنجا او و برخی از دوستانش تصمیم گرفتند که شعرخوانی غیررسمی را در میدان مایاکوفسکی که پس از پرده برداری از مجسمه شاعر در مرکز مسکو در ۱۹۵۸ ایجاد شد آغاز کرده و اشعار او را احیا کنند. آنها با شرکت کنندگان قبلی از جمله ولادیمیر اوسیپوف، سردبیر بومرنگ ( ۱۹۶۰ ) ، و یوری گالانسکوف که دو نمونه از سمیزدات ادبی، ققنوس ( ۱۹۶۱ ) را صادر کرده بودند، تماس گرفتند. در آن زمان بوکوفسکی ۱۹ ساله یادداشت های انتقادی خود را در مورد اتحادیه جوانان کمونیست یا کومسومول نوشت. بعداً این متن توسط کاگ ب با عنوان «تزهایی در مورد فروپاشی کومسومول» شناخته شد. بوکوفسکی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را به عنوان یک «جامعه غیرقانونی» که با یک بحران ایدئولوژیک حاد مواجه است، نشان داد. او اظهار داشت که کومسومول «مرده» است، زیرا اقتدار اخلاقی و معنوی خود را از دست داده بود و خواستار دموکراتیک شدن آن شد. این متن و سایر فعالیت های او، بوکوفسکی را مورد توجه مقامات قرار داد. او پیش از اخراج از دانشگاه در پاییز ۱۹۶۱ دو بار مورد بازجویی قرار گرفت و پس از آن دستگیر و زندانی شد.
