( وقیفة ) وقیفة. [ وَ ف َ ] ( ع اِ ) بز کوهی که در پناه سنگی ایستاده باشد از بیم سگان و فرودآمدن نتواند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
