وقیره

لغت نامه دهخدا

( وقیرة ) وقیرة. [ وَ رَ ] ( ع اِ ) گو کلان درشت که آب گرد آید در وی و مغاکی در کوه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). آبگیر درشت. ( مهذب الاسماء ).وقیر. || گله گوسفندان یا گوسفندان ریزه یا گله پنجصد گوسفند، یا عام است ، یا گوسفند مع سگ و خر و شبان آن. ( منتهی الارب ). رجوع به وقیر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس