وقیر
لغت نامه دهخدا
- فقیر وقیر ؛ تشبیه است به گوسفندان ریزه ، یا اتباع است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اتباع است. ( مهذب الاسماء ).
|| خوار و ذلیل و پست. || گروه از مردم و غیر مردم. || رجل وقیر؛ با شکستگی در استخوان ، ای به وقرة فی عظمه ، ای هزمة. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید